Eski romanlar...hey gidi..Yeryüzünde hakiki insan hayatı klasik romanlarda yaşandı. Bundan kuşkunuz olmasın.
Ben..Bir keresinde ölmüştüm..
Hayat, benim söylediğim bir şarkı değil..
Tüm hayatımız, kim isek o olmamak, kiminleysek onunla olmamak, nerede isek orada olmamak ilkeleriyle akıyor..
Hayat acayip. Bizimle ilgili pembe hayaller kuranlar vardır ya da yoktur. Fakat şu kesin ki hepimiz birinin kara listesindeyiz.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Sanmak insanı mahvediyor...
İnsan bazen kendini şaşırtıyor, ha? Fazlasıyla uzak ihtimalleri, zayıf sinyalleri; senelerin arasında sönmüş, hükümsüz bir saniyeyi ciddiye alıyor.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Ben sadece belasını arayan bir avareyim.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Velhasıl aşk, beyninizin başınızı belaya sokmasıdır.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Beklenti ile ümit, haz ile sevinç, ceza ile mükafat arasındaki farkı unutturan aşk hastalığına yakalanmaktansa, bacaklarım alçıdayken denize girerim daha iyi.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Heyhat, bu yaşamda güven, refah, mutluluk, onur, itibar, sevgi, özgürlük, zevk, bilgelik... bir pakette bulunmuyor.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Yabani otlarla kaplı kalbimde bir çiçek açtı.
Sayfa 24Kitabı okuyor
... hayvanat bahçesinde koşullar cezaevindeki kadar kötü değil. Gelgelelim burada mahkumların hepsi masum.
İlginç bir soru olmuş
Kudretli bir büyücü eliyle ruhun başka bir adamın bedenine konulsa... ve böylece hiçbirini tanımadığın kimselerce yanlış tanınan biri konumuna düşsen... gene de becerebilir miydin kendin olmayı?
[James Matsumoto]
Güzellik, aşk ve mutluluk ölüme götürür.
Sayfa 22Kitabı okuyor