Hazret-i Yûnus —selam onun üzerine olsun— balığın karnından çıkarılarak bir sahile bırakıldığı zaman orada Allah’ın kudretiyle bir ağaç bitmiş, bir müddet ona gölgelik yaptıktan sonra kurumuştu. Yûnus, ağacın ku rumasına çok üzüldü. Bunun üzerine Allah kendisine şöyle seslenerek tekdir etti:
— Ey Yûnus, bir ağacın kurumasına üzülürsün, yüz bin veya daha fazla kişinin felâketine üzülmezsin.