30 Yıldır Çocuğu Gibi Baktığı Ağacı Kesilen Adamın, Belediye'den Aldığı Efsane İntikam
ABD'nin Kaliforniya eyaletinde yaşayan yaşlı bir adamın 30 senedir baktığı ve büyüttüğü ağaç, belediye tarafından sırf ağacın köklerinin kaldırıma çıkması gerekçesiyle kesilince, yaşlı adam belediye başkanına bir mektup yazar ve işte o
Kamu Spotu :)
"Yediğiniz kayısı, şeftali, kiraz, vişne, karpuz, kavun, erik vb. meyvelerin çekirdeklerini lütfen çöpe atmayın, hele çöp poşetlerine ASLA hapsetmeyin.’GDO’lu olmayan, doğal tohumlarınızı poşete atmayın.. toprağa atın’
Mümkünse herhangi bir yerde toprağın 10 cm altına gömün. Üzerine de bir bardak su dökün.
Gömme imkanınız yoksa bi poşette bu çekirdekleri biriktirip yanınıza alın ( yada arabanıza koyun) arsa, tarla, toprak yol kenarı, yamaç gibi toprağı gördüğünüz alanlara bu çekirdeklerinizi savurun, korkmayın bu çevre kirliliği değildir aksine çevre için yeni hayattır. Doğa hemen o yeni çekirdekleri kucaklar ve besler…
Yapacağınız en kötü hareket çekirdekleri poşetlere hapsetmektir !
Bunu yapmayın ve yaptırmayın.
Yapılan çalışmalarda doğaya başıboş atılan yada dikilen bu çekirdeklerin en az yarısının yeşerip ağaç veya bitki olduğu kanıtlanmış.
En büyük israflardan birisi meyve çekirdeklerinin çöpe atılması, ülkemiz adına küçümsenemeyecek büyük bir servet… Daha yeşil bir ülke için, daha temiz hava için, toprak kaymasını önlemek ve yeni nesillerimize yeşil bir dünya bırakmak için hep birlikte elimizden geldiğince meyve çekirdeği gömelim, savuralım, fırlatalım..."
TEMA
Dokuz Taş - Bizim Köy - Geçip Giden Çocukluğum .
Siz dokuz taş oynamayı bilir misiniz? Biraz anlatayım isterseniz. İki kişi arasında oynanan oyun bir levhaya iç içe çizilen üç karenin kenar ortalarından birbirine düz bağlanarak oluşturulan çizim üzerinde, dokuzar taşla oynanan bir zeka oyunudur. Geçen gün kızıma oyuncak alırken gördüm modern halini, dijital levha üzerinde renkler yaldır yaldır,
Miras üzerine...
Eveeet...
Gelelim günün bitmem diye direnen yanına...
Dinginliğine, kahvesine ve balkonuna...
Miras 'ı derleyip toplamaya karar verdiğimde; zihnimde iki büyük amaç vardı:
Bir ozan olan babamı yâd etmek
Ve kızıma ölümsüz bir anı bırakmak...
Yola böyle çıktım.
Sonra okuyacak olanları hesaba kattım
İçimi içime sığdıramadım!
Çünkü şiir
Çocuklar için öneriler
Öğrencilerimize okullara verilen ara sebebiyle bireysel ödevlerin yanında her çocuğa uygun öneriler hazırlıyoruz. Evde yapabileceği bazı etkinlikler, etkinlik örnekleri, faydalı linkler ve en önemlisi etkileşimli kitap okuma için öneriler var. Önerilerin sonunda Tematik Çocuk Kitapları Listesi var. Bu öneriler sadece özel gereksinimli çocuklarımız
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
ŞERİATIN GÜZELLİKLERİ FLOOD
Şeriatta yüzde doksan dokuz ahlâk, ibadet, âhiret ve fazilete aittir. Yüzde bir nisbetinde siyasete mütealliktir, onu da ulü'l-emirlerimiz düşünsünler.
Bedîüzzaman Said Nursi 🌹
1)Anneye, Babaya iyi davranmak Şeriattır.
Onlardan birisi yahut her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına gelirse sakın onlara "Öf!" bile deme; onları
İdam Üzerine Cahilce Karalamalar
Her dönemin popüler gündemi idam, şu aralarda da gündemde. Bu konuda o kadar çok yorum olunca ben de sesiz kalamazdım, maydanoza zam gelmemişti henüz çünkü.
Ara sıra Eylül ve Leyla'yla dellenen toplumun gazını almak için ortaya atılır idam söylemi. Sonra her şeyde olduğu gibi unutulur. Herkes farkındadır çünkü, bizim gibi ülkelerde kimsenin
- Tanrı’ya esir ol ancak tanrılığa olma!
- Ahlakına güvenip dini reddebilirsin, bu bağışlanır belki ama dindarlığına güvenip ahlakı reddedersen bu asla bağışlanmaz(!) Zira din, ahlak içindir; ahlak din için değil.
- Yaşadığın her bir sorunu kendinden bilir ve üzerine düşünürsen o sorunu bir daha yaşamazsın. Ancak sorunu dışarda ararsan, tekrar
1 Mayıs 2024 Çarşamba, Yazarın kurtuluşu üzerine günlükler.
Kaldığın yerden başlamanın bazen ılık çarşaf üstüne şefkatle düşen battaniye gibi alabildiğine ağır ve olabildiğince samimi olduğunu düşünürüm. Ben genelde hep kalırım, adımlarım bedenimden bağımsız toprağa köklerini çoktan salmış yaşlı bir ağaç kadar ağırdır. Yer yer susuz, pek tabii sert meltemlere maruz kalmış.. Ilık ve asabi meltemler yerini firari fırtınalara bıraktığında toprağımdan ayrılmış köklerim tutunacak yeni bir yaşam aramak için beni yeniden ayaklanmaya zorladı işte. Artık zamanı gelmişti. Zihnimin susuz topraklarının eşiğinden son kez gözlerimde yaşlarla ve kalbime sirayet eden zalim bir acıyla bakakaldım. Çıkarken kapıyı sessiz ve ıssız, usul usul kapatmıştım, anıları uyandırmadan, ninniler fısıldayamadan... Bu, bu eve son bakışımdı. Hoşçakal. Kalmak istersen, ya da hoş hatırlanmaya değerse tabii.. Ben şimdi, köklerimle hayata daha sıkı tutunacağım bir toprak arayışındayım. Her şeyin sonunda ve bir o kadar da başındayım. Sadece bugüne mahsus. Belki tekrar ve tekrar.