Kimi aya uçmuş olmalı diye düşündü, ne de olsa
Oraya gider burada her hangi bir şey kaybolsa.
Orada ağır vazolarda durur kahramanların aklı,
Züppelerinkiyse enfiye ya da cımbız kabında saklı.
Bozulan yeminler, ölüm döşeğinde verilen sadakalar, yine
Ordadır âşık kalpler, şeritlerle bağlanmış birbirine.
Saray adamlarının verdiği sözler, hasta dualarının tümü,
Ordadır veliahtların gözyaşları, yosmaların tebessümü.
Pireler için zincir, sivrisinek kafesi.
Kurutulmuş kelebekler, ciltlerce ahlâk dersi.
Yedi yıl boyunca ağır çileci bir yaşam sürdü, asgari geçim dışında kendini her şeyden mahrum bıraktı, ama bunun, aradığı bilgiyi bulmasına hizmet etmediğini anladı. Bu nedenle çileci yaşamı bıraktı, ama ıstırabın nedenini bulma kararlılığını sürdürdü. Gece boyu süren bir meditasyon seansında "aydınlanma"ya (gerçekliğin hakiki doğasının farkına varma) ulaştığı söylenir ve bu aydınlanma, ona ıstırap, yaşlanma ve ölüm sorunlarının yanıtını verdi. O andan itibaren taraftarları ona Buda adını, "tam uyanık kişi" ya da "aydınlanmış kişi" anlamına gelen onursal bir unvan verdi.
Sayfa 133
Aristo'nun felsefe yazarken bir elinde nasıl ağır bir demir top tuttuğundan bahsediyorum. Uyamaya başladığı an parmakları gevşiyor ve top yere düşüyormuş. Çıkan ses onu uyandırıyormuş ve o da çalışmaya devam ediyormuş.
“Yaşam ve ölüm hakkında kayda değer bir fikir sahibi olabilmek için önce yaşama ve ölüme dair somut bilgi sahibi olmak gerekiyordu. Çünkü konu bu kadar ağır olunca, sözcükler en az onları taşıyan nefes kadar hafif kalıyordu.
Sayfa 52Kitabı okudu
