Özdemir Asaf sevmenin acısını şöyle
dile getiriyor ;
"Oysa ne çok ağladım ben bir damla yaş dökmeden."
Bu şehri ağlatacak kadar ağırdı gidişin.
Hesap soruyorum yüreğime:
Boyundan büyük sevmek,
sana mı düştü? diye...!
Ve devam ediyor
Sevin ağlayabiliyorsan,
Unutmanın kardeşidir ağlamak,
Uyur uyanır yatağında duyguların,
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.
Özdemir ASAF🍂
"Ağlamak bazı acılara yetmiyor." der Özdemir Asaf. Yetmiyor..
Geç kalmışlık hissine, yaşadığın kırgınlığa, darmadağınlığa için çıkana kadar ağlasan da yetmiyor. Çünkü biliyorsun ki hiçbir şey değişmeyecek..