Bir çocuğun huzuru annesinin koynudur.
Cennet annelerin ayakları altında ama melek anneler de bu dünyada yaşıyor ya hani, onların da canı yanar ya hani..Bazen sinirleri harap olur. Bazen yorgun olurlar. Bazen yıpranırlar. Ama anneler her acıya göğüs gererken tek acıya dayanamaz. Evladının küskün bakışlarına. Ne yaşarsanız yaşayın, anneniz kızmış bile olsa siz onun can parçasısınız. Bunu asla unutmayın.
"Ağlarsa anam ağlar,
Gerisi yalan ağlar" demişler.
Kitabsever
Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar
Senin için ben ağlarım.
Benim için kim ağlasın?
Kadın Gibi Ağlamak
Eşi,kızları ve kızkardeşleri hasta yatağının başında ağlıyordu adamın. Ellerinden bir şey gelmiyordu. Yaşlı annesi de bütün gücüyle dua ederek evinde ağlıyordu. Hastahaneye gidecek dermanı yoktu kadıncağızın. "Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar" sözü yalanlanıyordu. En içten kadınlar ağlıyordu orası öyleydi,hesapsızca. Gülmek ve ağlamak bir ana-babadan doğmuş ikiz kardeşlerdi. Oğulları, erkek kardeşleri, damatları da ağlamak istiyordu ama zordu. Toplum böyle öğretmişti, erkekler ağlamazdı, onlar gözyaşlarını nereye saklayacaklarını bilemeden bir köşeye çekilmişti sessizce. Hayat mı daha acımasızdı yoksa ölüm mü ? Ağlamak zayıflık değil güçlülüktü. Elbette kadınlar daha güçlüydü..