Hayatta dışlananların, çoğunlukla hem yürekten hem bedenen acı çekenlerin derdini dert edinen öyküler. Bu öykülerde anaların gözü yaşlı hep. Çünkü ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar demişler. Bazılarının ise ne anası var ne babası. Bu kadar eleme ve kedere rağmen, arabeks bir tarafı yok öykülerin ilginç bir şekilde. Belki de bu yüzden okurken hikayelerin içine girebiliyor onlarla birlikte doğuştan eksik oldukları olguları arıyorsunuz karakterlerle birlikte. Bazen buluyorsunuz aranan sevgiyi, bazen de “yuvan olmasın hakikaten Adem”diye söyleniyorsunuz. En çok beğendiğim öykler: Evde Bekleyen Biri, Eve Hoş Geldin, Yuvan Olmasın Adem ve Tavuk Hanım öyküleri. Kaleminize sağlık Polat Özlüoğlu
10/10 puan verdi
·
Liked
“Anne, içimizdeki kâinat yolculuğunun anaç yazmalı şefkat rotası…
Anne, atlasın göğsüne toprağın tenini seren huzur mırıldanması…
Anne, üşüten bazen de yakan yaşam güvertesinde hep dalgalanacak olan sığınak bayrağı…”
“Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar” demiş eskiler. Ne kadar güzel demişler. Bu söz annelerden başka kimseye de uymaz herhalde. Her dertlenişimizde, her ıstırap çekişimizde, her kederlendiğimizde aklımıza annemiz gelir. O yüzdendir ki, anne duası alarak cennetin kapısını aralayanlara yaşamın en güçlü kilitleri bile karşı koyamaz! Geleceğini ve ahirini annesinin ak sütündeki saflığın zırhında büyütenlerindir gerçek olan dünyanın huzuru.
Annemizi çok severiz ama yaşamın pratiğine dair onunla hiçbir şey paylaşmadığımızı ona en çok ihtiyacımız olduğu zaman fark ederiz ve bundan da tarifsiz acılar duyarız. Toplumsal sancılarımızın, artan suç oranlarının çözümü de sadece ve sadece annelerin elindedir. Çocuklarımızın karakter mayasının kaynağıdır anneler.
Aşkın Gözyaşları serisiyle milyonları mest eden Sinan Yağmur bu kez annelerimizi anlatıyor. Her annenin bir melek olduğunu ve insan yaşamını nasıl şekillendirdiğini muazzam bir dille anlatıyor.
KAPADOKYA TÜRKÜLERİ
Size, “Filcanı taştan oyarlar /İçine bade koyarlar” ve “ağlarsa anam ağlar /gerisi yalan ağlar” gibi bildik tekerlemelerin Kapadokya’da yaşamış Hristiyan Yunanlı vatandaşlarımızın türkülerinden geldiğini söylesem, tepkiniz ne olurdu?
Bu sözlerin kökeninin ”Anatol Türküleri” olduğunu öğrendiğimde oldukça şaşırdığımı itiraf etmeliyim.
Hemen ardından ise aklıma şu düşünce geldi: “Anadolu’da yaşamak ve Anadolu’da kardeşçe çok kültürlü olarak büyük şans!”
“İşte buzul çağının virüsü olmaya çoktan razıyım.”
“Ölümlülüğe sevinmek yalanı, ölümsüzlüğe vurgunluk aldanışı yanında daha mı yiğitçe, sağlam, düz, gerçeğe en yakın gerçek?” (syf 81)
Vüs'at O. Bener ( 01 Ocak 1922, Samsun - 01 Haziran 2005, Ankara)
Türk edebiyatında Postmodern türünün temcilcilerinden biri sayılır.
Buzul Çağının Virüsü (1984),
Bay Muannit Sahtegi'nin Notları
" Ağlarsa anam ağlar ardımdan "ları dinleyip hıçkırıklarla ağlayan, " Annemin yelkeni olsa açsa da gelse " lerle kınalar yakılırken gözyaşlarına boğulan son nesil bizdik.. Evet evet bizdik.. Artık ne analar ağlıyor arkadan ne de evlatlar yelkenli gözlüyor.. Bitti.. Ne oluyor? Neler oluyor ? Nasıl duygular bu kadar hızla yok
Hüseyin Nihal Atsız
Okuduğum ikinci kitap
İlk okuduğumda tekrar buluşacağız demiştim.
Ruh Adam hayalle gerçek arasında gidip gelen bir roman öyle ki romanı okurken "Tarih tefekkürden ibarettir." sözü geldi aklıma. Bunu ince şekilde işlemiş yazar.
Destansı anlatım! Destanlarda da akla sığmayan olaylar olduğu gibi bir bukle de gerçek olurya öyle bir konu hakim.
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.
Bu sözümü romanı okuduktan sonra ne demek istediğimi anlayacaksınız :)
