Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum. Tamam Tuna, bekliyorum. Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
-Durdurun Dünyayı- Şiiri (Davazlı Süleyman)
Gülmüyor gözlerim neden bilemem, Ağlarım inlerim neden gülemem, Kurudu göz yaşım neden silemem. Durdurun dünyayı ineceğim ben, Ayaksız tabuta bineceğim ben. Gülmeyi denedim, gülemiyorum, Nedenini sorma, bilemiyorum, Alnıma yazılmış, silemiyorum. Durdurun dünyayı ineceğim ben, Ayaksız tabuta bineceğim ben. Kaderim diyemem her gün ağlamak, Bu tatsız dünyaya gönül bağlamak, Bana nasip değil coşmak çağlamak. Durdurun dünyayı ineceğim ben, Ayaksız tabuta bineceğim ben.
Sayfa 45 - Ay YayınlarıKitabı okudu
Reklam
“Sence acılar da kirler gibi yıkanınca geçer mi? Ben çok ağladım… Çok fazla… Yıkamış mıdır kaderimi gözyaşlarım?”
İlk kıpırtısında kalbimin, yitiklerime ağladım. Kirpiklerim ıslanmadan ben usandım, namert çeşmelerde bir ile pir'lere aldandım. Vefadan nasipsiz dostun selamına muhtaç iken ne kaderim durdu ne de kederim; ben, yalan dünyadan usandım..
21 Ağustos
"sabahları sıkıntılı uykularımdan uyanıp kollarımı ona boş yere uzatırım. masum bir rüyanın beni aldatıp onun tarlalarda yanımda olduğunu, ellerini tutup, onu sonsuz kere öptüğümü hissettirdiği gecelerde, onu yatakta boş yere ararım. yarı uykuda olduğum o anlarda, onu yanımda ararken zavallı kalbim acıya boğulur. bu çaresizlikle kederime ağlarım."
Bilmem bana ne yaptın beni onu bağladın, ben ağladım o güldü sen bana ne yaptın kaderim.... böldün bizi ikiye, bir aslanı kediye boğdurdun sen,,,,, ne diye kaderim
Reklam
92 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.