"Sen mi dünyayı ağlatıyorsun yoksa dünya mı seni ağlatıyor?"
Bugün gülümseten yarın ağlatıyor ama yine de sen bilirsin, demedi deme sonra.
O kitabı çok özlüyorum..
Ağlatıyor beni zaman zaman, bu özlem...
Hani dakikalarca arkada şarkı çalarken ağlarsın sonra şarkı daha çok ağlatıyor diye şarkıyı kapatırsın ya işte öyle...
Sevilmeye alışık değilim, bu sevgi ağlatıyor beni.
"Onun da gözlerinin bir yerinde saklıydı ilk gençlik vedası.. Yarım kalan bir şey; kimseye göstermediği ve bu yüzden kıymetinden hiçbir şey eksiltmediği... Ve biliyorum ki sizin de saklı bir yerinizde bir hafıza kartı. Bu ilk aşk, ilk veda değil.. 'Büyümek' denilen meselenin çöpüne atılan diyetler.. Zaman denilen acımasız, şakası yok büyücüye verdiklerimiz. 'Daha az üzüleyim bu hayatta, daha güçlü olayım' dileğinin karşılığında bizden aldıkları.. Şarkılar daha az ağlatıyor artık değil mi? Çocuksu geliyor heyecanlar? Yapılacak onca ciddi ve önemli şey varken."
- Birden okyanusta sürüklenen büyük,
tüylü bir kuğu gibi
Buruşmuş ve hissiz hissediyorum kendimi.
Berber dükkanının kokusu beni hıçkıra hıçkıra ağlatıyor.
Bir insan olmaktan yoruldum.
Pablo Neruda
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Sırtımı pencereye dönüyorum. Gözümden akmak üzere olan yaşları, çattığım kaşlarımla süzüyorum. Hırkamın kollarını alışık olduğu tuzlu neme buluyorum. Çocukken de böyle öfkeyle ağlardım ve ağladığım için daha da öfkelenirdim. Beni yapamadığım şeyler çok ağlatıyor. Şimdi artık yapamayacağım şeyler de.
Sayfa 104 - HoldenKitabı okudu
Ah o cümle!
Şimdi ufacık bir sebep, önemsiz bir bahane, bir hiç beni ağlatıyor, buna da sinir zayıflığı diyorlar..
ve daha da kötüsü acılarımın kökeninde sevdiklerim yatıyor ve sevdiğim her şey içimi sızlatıyor sevdiğim her şey kan ağlatıyor ve sevdiğim her şey suratıma indiriyor eziyor inletiyor diz çöktürüyor sindiriyor yerlerde sürüklüyor ve bana bir hain muamelesi yapıp kendini kaybetmiş deli gözüyle bakıyor...
Sayfa 84Kitabı okudu
"𝑺𝑶𝑵 𝒀𝑨𝑵𝑮𝑰𝑵"
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende
