"Sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım."
Sayfa 100Kitabı okudu
Güneş çıktı, gök masmavi, hafif bir rüzgar esiyor. Özlem içindeyim, konuşma özlemi içinde, özgürlük özlemi içinde. Oturup ağlayacağım nerdeyse. Patlayıvereceğim artık, burama geldi. Ağlamakla rahatlayacağımı bilsem ağlayacağım ama nerde? Öyle tedirgin, öyle huzursuzum ki, bir odadan bir odaya mekik dokuyorum. Pencere aralıklarından temiz hava almaya çalışıyorum sözümona. Kalbim küt küt atıyor, özlemlerimi ne zaman dindireceksin der gibi.
Sanırım, içimde bahar tomurcuklanıyor, bütün gövdemde adeta baharın kımıldadığını duyuyorum. Kendimi güç tutuyorum. Darmadağınım. Ne okuyabiliyor, ne çalışıyorum. Ben de bilmiyorum neyi özlediğimi.
Sayfa 155 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Sanırım ben de :(
Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!
Sayfa 30 - Can YayınlarıKitabı okudu
Güneş çıktı, gök masmavi, hafif bir rüzgar esiyor. Özlem içindeyim, konuşma özlemi içinde, özgürlük özlemi içinde. Oturup ağlayacaktım neredeyse. Patlayıverecektim artık, burama geldi. Ağlamakla rahatlayacağımı bilsem ağlayacağım ama nerde? Öyle tedirgin, öyle huzursuzum ki, bir odadan bir odaya mekik dokuyorum. Pencere aralıklarından temiz hava almaya çalışıyorum sözümona. Kalbim küt küt atıyor, özlemlerimi ne zaman dindireceksin der gibi.
Sanırım, içimde bahar tomurcuklanıyor, bütün gövdemde adeta baharın kımıldandığını duyuyorum. Kendimi güç tutuyorum. Darmadağınım, ne okuyabiliyor ne çalışıyorum. Ben de bilmiyorum neyi özlediğimi.
Sayfa 155 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Kimin için ağlayacağım bilmiyorum ama..." dedi fısıltıyla karışık "Sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım."
Sayfa 100 - Epsilon yayınlarıKitabı okudu
“Galiba ağlayacağım,” dedim dolan gözlerimle Barış’a bakıp. Her zaman olduğu gibi gülümsedi. “Ağlıyorum.”
“Ağla,” dedi elini omzuna atıp başımı omzuna yaslarken.
“Birlikte hiç gülmedik ama. . . Galiba birlikte ağlayabiliriz.”
Ve sanırım en insan tarafım Barış’a karşı ilk kez yumuşadı. İlk kez beni değil, gerçekten Ali’yi de önemsediğini hissettim. Gerçekten hissettim. . . Aksama kadar seçtiği kelimelerden, haline tavrına kadar her şeyi ile. . . Sadece benim üzülmeme değil, Ali’ye bir şey olma ihtimali için de üzüldü. Acılarıma ortan olan herkes gibi o gün, o da özeldi. O. . . Yani Barış. . . Belki de ilk defa. . . Sırık değil, Barış’tı o an benim için. . .
Sayfa 318Kitabı okudu
