Bana kendini hatırlatma;
Ben iyiyim.
Bazı ülkelerde sonbahar şimdi, ondan biraz hüzünlüyüm tabi.. bazı ülkelerde kar yağıyor şimdi, ondan üşüyorum biraz. Bazı ülkelerde saat gece yarısını çok geçti diye kısık sesle konuşuyorum gündüz vakitleri..
Tesadüflere inanmıyorum hala ve hala sevmiyorum, sevmediğin şeyleri..
Hala sana dokunan her kadının cehenneme gitmesi gereketiği görüşündeyim.
Ben sana dokunamadığım her an zaten cehennem gibi bir yerdeyim.
Günah işlemek kadar basit değil tabi hala uyuyabilmek..ağlayamamak da zor üstelik..
Ölüm gibi oluyor bazen. ölmüşüm gibi.
Ben her şeyden vazgeçiyorum zengin olabilme ihtimalimden vazgeçiyorum. Erteliyorum bugünleri, hiçbir şey yapmıyorum.
Kendime, kendimi kanıtlıyorum
Hiçbir şey yapmıyorum, bir ölü kadar hiçbir şey yapmıyorum..
Bu yüzden bana kendini hatırlatma...
Hayata döndürüyorsun beni. İş ilanlarına bakıyorum mesela, erkenden uyanıp sokağa çıkıyorum, durmadan kontrol ediyorum saatleri, takvim tutuyorum, gazete alıyorum, karıştırmıyorum günleri.
Bir kez daha ölmesi güç oluyor.
Birr kez daha vazgeçmesi zor oluyor... zor oluyor bulup bulup, kaybetmesi seni ya da kaybedip kaybedip, kazandım sanması.
Orada bir yerdesin.
Hala orada bir yerde beni sevmiyorsun ki zaten ben inanıyorum ki meyveli pasta da sevmiyor beni, ben onu severek yiyiyorum. umursamadan yiyiyorum. onu yerken beni sevip sevmediği umrumda olmuyor. böyle bir şey seni seviyor olmak...
Bana kendini hatırlatma;
çünkü bu, beni tercihlerim yüzünden yargılıyor olmandan farklı değil. anla..."
nursen yıldırım
ben iyiyim.
bazı ülkelerde sonbahar şimdi, ondan biraz hüzünlüyüm tabi..
bazı ülkelerde kar yağıyor şimdi, ondan üşüyorum biraz.
bazı ülkelerde saat gece yarısını çok geçti diye kısık sesle konuşuyorum gündüz vakitleri..
tesadüflere inanmıyorum hala.
ve hala sevmiyorum, sevmediğin şeyleri..
hala sana dokunan her kadının cehenneme gitmesi gereketiği görüşündeyim. ben sana dokunamadığım her an zaten cehennem gibi bir yerdeyim.
günah işlemek kadar basit değil tabi hala uyuyabilmek..
ağlayamamak da zor üstelik..
Bir okyanusta boğulmak nedir bilir misin?
Batan bir gemiye el sallayamamak,
Oturup ağlayamamak,
Birkaç kulaç ötedeki
Bir tahta parçasını tutamamak,
Nedir bilir misin?
Ümit Yaşar Oğuzcan
Özgürlüğün bedeli yalnızlık olmamalı. Hiç kimseden,hiçbir şey beklememek, başını kimsenin omuzuna dayayıp ağlayamamak, kaskatı olmak, duygusuz görünmek... Bu mu, özgürlük bu mu olmalı?
"Söylesene abla bu yaşta akıtacak bir damla gözyaşım bile kalmadı. Böyle ağlayamamak normal bir şey mi ?"
Sayfa 152 - AminaKitabı okudu
Ağlayamamak
Çok zorlaşıyor çook.
Boğaz harbi misâli;
Y u t k u n a m a m a l a r ı n dalgalarında âdeta oynaşıyor.
Bir kaç damla katrecik yanaklara cilve yapıyor...
Dudak kasları gerim gerim geriliyor.
Aynaya yansıyan fotoğraf ise;
Sisli yanık gözleriyle bir pişmiş kelle!
Bayağı sırıtıyor ..
خ ف ز ي
Derdini anlatması kolaydı da kendi iç dünyana, zor olanı haykıramamak, gözlerin kan çanağı ağlayamamak, öylesine orta yerde..
Sayfa 234Kitabı okudu
