Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güçleri yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar.
Sayfa 13Kitabı okuyor
“Şu insanlar, şu dünyada var oldukça her şeye akıl erdirecekler, kartalın uçuşuna, karıncanın yuvasına, ayın, günün doğuşuna, batışına, ölüme, kalıma, her şeye akıl sır erdirecekler. Karanlığa, ışığa, her şeye, her şeye akıl erdirecekler, tek insanoğluna güç yetmeyecek. Onun sırrına ulaşamayacaklar”
Kürť'üz. Anavatarımız da Kürdistan, biliyoruz. Orada duruyor. Yani Türk Tarih Kurumunu toplayıp Güneş Dil Teorisini geliştirenler, Türk Ocaklarında, "Biz bunları yasaklamazsak bunlar ileride işte büyür, şu olur, bu olur." diyenler öyle istedi diye ben nasıl bunları inkar edeyim? Yahu ben inkar etsem tarih, coğrafya nasıl inkar etsin? Birileri inkar etti diye yok mu oluyor? Mesela "Ağrı Dağı yoktur." diyelim. Türk Tarih Kurumu bugün toplansın desin ki"Ağrı Dağı yoktur." Sonra beraber gidelim, bakalım. Türk Tarih Kurumunun kararını da elimize alalım, Ağı Dağına doğru okuyalım. Diyelim "Ey Ağrı Dağı! Türk Tarih Kurumunun aldığı karara göre Ağrı Dağı yoktur." Yok olur mu Ağrı Dağı? Yok olmaz. Kürdistan böyle bir şeydir. E coğrafya adıdır ve bugün Türkiye'de Kürdistan coğrafyasını zikredenlerin hiçbir Türkiye bölünsün, Kürdistan bağımsız devleti kurulsun diye Kürdistan'ı zikretmiyor. Coğrafya adı olarak bizim anavatanımızın ismidir. Makedonya'yı inkar etmiyorsunuz, Kapadokya'yı inkar etmiyorsunuz da niye Kürdistan deyince tüyleriniz diken diken oluyor? Kilikya deyince tüyler diken diken olmuyor, Mezopotamya, Anadolu deyince. Hiçbiri Türkçe de değil. Kürdistan deyince, Amed deyince tüyler diken diken oluyor.
Sayfa 63 - Dipnot YayınlarıKitabı okuyor
Nuhun Gemisi
Ağrı Dağı tepesi bir buz düzlüğü,
geniş ve dümdüz.Bir kilometrekare kadar,ortasında bir uçtan bir uca uzanmış derince bir çukur.Eski bir ırmak yatağı gibi bir şey.Burada buzdan başka bir şey yok.Başımı yukarı kaldırıp göklere bakamıyorum.
Gökler bile apak.
Sayfa 195 - YkyKitabı okudu
Klasik Kürt edebiyatının en büyük adı, kuşku yok, Ehmedê Xani'dir (1650-1706). Jaba'nın makalesinde Hakkari yöresindeki Xani (Hani) aşiretinden olduğu belirtilmiştir. Başka bazı kaynaklarda ise bu aşiretin 16. yüzyılda Ağrı Dağı eteğindeki Beyazıt yöresinde olduğu söylenmektedir. Xani (Hani) Beyazıt'ta yaşadı ve orada öldü. Mezarı halk tarafından bir ziyaretgah haline getirilmiştir. Xani'den günümüze üç eser ulaştı: Mem û Zin, Nûbar ve Aqida Imanê.
