Yani açlıkla ilgili ısrarlı tavsiyeleri bana biraz abartılı ve günümüzde pek uygulanabilir gözükmese de özellikle beslenmeyle ilgili tavsiyelerin çoğunluğu dikkate değer ve makul. Az yeme, tek çeşit, yemeği yeterli çiğneme gibi herkesin bildiği ama uygulamadığı hususlar önemli. Yediğimiz besinlerin ve doktorların çatır çatır yazdığı hapların doğal olmadığı da artık herkesin malumu... Benim yaptığım gibi, ağrı kesici ve diğer antibiyotik vs. kullanmamanız kolay ama ya doğal olması gereken diğer ürünler? En basitinden kitapta bolca bahsedilen bal ve sarımsağın doğal ve katkısız olduğuna nasıl emin olacağız? Bu noktada kitap çözüm önerisi sunmuyor değil ama bunların bir kısmından kaçınmak ya da yapmak günümüz şartlarında gerçekten çok zor. Açıkçası fikrine güvendiğim birisine gösterip onun fikrini de alma ihtiyacı hissettim okuduktan sonra. Ayrıca onca bilgiye rağmen bir tane bile alıntı yapılmamış. Kitabın en büyük eksiklerinden biri bu.
Beni şaşırtan bir şeyi de kitabı okuduktan sonra öğrendim. Yazar Aidin Hanım, 71 gibi sebepler dairesinde erken denebilecek bir yaşta vefat etmiş. Bu da açlıkla ilgili aşırı olduğunu düşündüğüm yöntemlerine dair şüphe uyandırdı bende.
Yine de modern tıp ile çelişmeyen ve uygulaması basit bazı uyarıları için bile okunabilir kanaatindeyim. Yeter ki burada yazanların mutlak doğru olduğu gibi körü körüne bir fikre kapılınmasın.
Palyatif Toplum 
Byung-Chul Han