İbrahim Amca ve Cadallah Kuran’ın Hikâyesi
(Yaşanmış Hikâye, sonuna kadar okuyun!)
Bu kaleme aldığım, yaşanmış gerçek bir hikaye... Mısırlı doktor Saffet Hicazi’den dinledim bir Tv kanalında... Kendisi de, olayın kahramanından bizzat dinlemiş...
İbrahim Amca bir Türk... Fransa’da yaşıyor ve mütevazı bir bakkal dükkanı var, daha doğrusu küçük bir marketi...
O’ndan alışveriş yapan bir
Kalbimin Zülfikârı
Bu benim, yavrusunu kaybetmiş kuş ölümüm,
Bu benim, defalarca kabuğu düşmüş yaram.
İçimin kapıları kilit tutmuyor artık,
Bu benim eti değil, kemiği deşmiş yaram.
Filistin, bir çığlığın asırlık ihtizazı,
Doğu Türkistan yolun kan revan müntehası.
Suriye mi, Yemen mi, umudun intihası?
Bu benim, acılardan acıya koşmuş yaram.
Aklımın zindanında
YİSTAMBILAKUE- ISTANBUL YOLCULARI
youtu.be/nDv5rToZh-8?si=...
youtu.be/IWLVNz7PThw?fea...
Oy Babam avlusunda eyvah
At arabasını koşuyorlar
Kalbimin derinlikleri parçalanarak
Vatan(ım) bana terk ettiriliyor
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince
KARDEŞİM DUR HELE
Bu nasıl terane?
Yağmurla geçmiş,
Güneşle kandırılmış.
Heyhat ne çok saf insanmış,
Bu beşer şaşar can,
Gökyüzüne aldanmış.
Bu nasıl virane?
Bugün bez torbamı yanıma aldım, küçük bir alışveriş için çarşıya çıktım.
Manav, aldığım sebzeyi naylon poşete koymak isteyince, "Gerek yok, israf etmeyelim, benim kendi torbam var, ona koyarım," dedim. "Abi bu poşetten ücret alınmıyor," deyince; "Mevzu ücreti değil, biz bu poşetleri ne kadar az kullanırsak o kadar israf