Köy Türküleri
Kirazın derisinin altında kiraz
Narın içinde nar
Benim yüreğimde boylu boyunca
Memleketim var
Canıma ciğerime dek işlemiş
Canıma ciğerime
Sapına kadar.
Elma dalından uzağa düşmez
Ne güzel öğretmenler var çocukları seven, ama bize denk gelmeyen.
Ah benim iyi kalpli öğretmenim, seni hiç bir zaman unutmam! Bir okulun önünden geçerken bir öğretmen sesi duyacak olsam onu sen sanacağım. Bazen bir öğrencinin yazı yazarken kalemi tutamadığını görüp üzüldüğünde bile hoşgörünü kaybetmez, hep özenli davranırdın, bir şey başardığımızda mutlu olurdun; her zaman bir anne gibi iyi kalpli ve şefkatliydin. Asla, asla unutmayacağım seni, canım öğretmenim!
Sayfa 14Kitabı okuyor
Saygıdeğer Hanımefendi, Varvara Alekseyevna,
Ah, canım benim, ne oldu size! Zaten her seferinde beni ürkütüyorsunuz. Size her mektupta kendinizi korumanızı, kalın giyinmenizi, kötü havada dışarı çıkmamanızı, her şeye dikkat etmenizi söylüyorum zaten, ama siz, meleğim, beni dinlemiyorsunuz. Ah, güvercinim, sanki çocuk gibisiniz! Zaten zayıfsınız, saman sapı kadar zayıfsınız, bunu biliyorum. Bir rüzgâr esse siz hemen hasta olursunuz. İnsanın kendini sakınması lazım, kendine özen göstermesi, tehlikelerden kaçınması ve dostlarını acı ve kedere sürüklememesi lazım.
Sayfa 35Kitabı okudu
ah canim sevgilim;
'yine yalnız kaldım, her zamankinden daha yalnızım, hiç bir şeyim kalmadı, senden bana kalan hiçbirşey yok - ne bir çocuk, ne bir sözcük, ne bir satır ne de bir hatıra...
Anna olarak adlandıracağımız bu çocuk yaklaşık 3 yaşındayken büyükannesiyle şu konuşmayı yapmıştı:
“ Büyükanneciğim, senin gözlerin neden bu kadar sönük?”
“ Çünkü ben yaşlıyım.”
“Ama tekrar genç olacaksın?”
“Ah canım, hayır. Giderek daha da yaşlanacağım, sonra da öleceğim.”
“Ya sonra ne olacak?”
“ Sonra bir melek olacağım.”
“Ya sonra! Tekrar bir bebek mi olacaksın?”
Çocuk burada bir problem için geçici bir çözüm fırsatı buldu.
Sayfa 18
“Oynayalım albayım. Tekrarlara düşmekten korkmadan oynayalım. Asıl, tekrarlara düşelim ki, içimizi kemiren şeytanı her fırsatta rezil edelim. Hemen başlayalım. Yazalım albayım. İşte kalem, işte ıstırap albayım. Benden başlayalım albayım. Önce ben konuşurum. Sonra, gene ben konuşurum. Soldan girerim albayım. Akşam olmaktadır albayım. Bütün güzel
Sayfa 262 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
