Affedersin, annen senden sonra başka çocuk doğurdu mu?" diye sordu ..
Hayır, ne benden önce başka bir çocuğu oldu, ne de benden sonra," diye yanıtladım . .. Tek çocuğum. Niye sordun?"
"Çünkü," dedi, "eğer annen senden sonra bir kez daha doğurmuş olsaydı, kesin erkek olurdu." ..
Ya, öyle mi? Sen nereden biliyorsun?"
"Surdan biliyorum: Köylü kadınlar, eğer bir çocuğun saçları, ensede aynen sende olduğu gibi minik bir kuyrukçukla bitiyorsa, ardından doğacak çocuğun erkek olacağını söylerler."
Elimi enseme götürüp alaycı ve soğuk bir gülümsemeyle, "Ah, burada bir şeyim var demek ... Ne demiştin?" diye sordum. "Kuyrukçuk, dostum. Richieri'de böyle diyorlar," diye karşılık verdi "Ne olacak canım, bu önemli bir şey değil!" diye haykırdım. "Kestiririm olur biter."
Parmağını hayır anlamında sallayan arkadaşım,
"Her zaman izi kalır, dostum, kazıttırsan bile," diye ekledi.
Ah Bu Çocuklar... :)
Yavrum daha yirmi yaşına yeni bastı. Geçen gün annesinin memesini emerken, birden kalın bir sesle, baba artık beni evlendirin, diye konuşmaya başlamaz mı!.. Şaştım, kaldım. O yaşta çocuk konuşuyor canım! Şimdiki çocuklarda harika oluyor.
Sayfa 149
Bedri Rahmi Eyüboğlu ( Türküler Dolusu )
Kirazın derisinin altında kiraz
Narın içinde nar
Benim yüreğimde boylu boyunca
Memleketim var
Canıma ciğerime dek işlemiş
Canıma ciğerime
Sapına kadar.
Elma dalından uzağa düşmez
kaderimde saklı
İlk kez bir Müjde Aklanoğlu kitabını 1-2 günde bitirmedim. Elime alınca neden bilmem içimi bir his kapladı. Bu kitap yeri gelip canımı yakıp beni darmaduman edecek yeri gelip kahkahalarımı tutmak için kendimi umarsızca sıkacakmışım gibi geldi. Bu yüzden yavaş yavaş belki bazı sayfaları 2 3 kez içime sindire sindire okudum. İşde bu yüzden nerdeyse 5 günde bitirdim…
Ah Cem “KADERİMDE SAKLISIN, ALIN YAZIMSIM” diyerek bizim hırçın delimizi çok sevdin hem de hiç farkına varmadan. Farkına vardığında ise ne beklediğin tepkiyi aldın, nede Ecem yıllardır duymayı beklediği o güzel sözlere dilediği gibi sevinebildi… Aşk kanatır, Aşk acıtır…
Çocuk olmadan büyüyen, kanadı kırık yaralı bir kartal, suskun bir prensmiş aslında bizim deli fişek oğlan. Geçmişten gelen gizli kalan ve sürekli kanayan derin yaraları varmış. Sevginin gerekli değil de gereksinim olduğunu öğrenen Cem, sana çok kızdım yeri geldi epeyce de sövdüm ama, iş de o amalar yok mu amalar benim elimi ayağımı bağladı be bizim oğlan…
İmtihanın adı Aşk olunca, onu kandıracak şeytanın adı da kibir olur ve aşk ile kibri karıştıran insanoğlunun sonu yalnızlık olur demiş sevgili Müjdemiz…Bakalım bu büyük aşkın sonu ne olacak. Bizleri serinin son kitabı ECEM de neler bekliyor. Son olarak özlem bu hayatta en hızlı en çabuk kavuşma aracı daha henüz onu geçebilecek bir şey olmadı. Umuyorum ki son seri de çabucak kavuşursunuz iki deli…
Fikir Arkadaşı
Okur okur, kitaplarda yazılan şeyleri hakikat zannederek kafasına yerleştirirdi.
Hayata bakmalı, hayata; kitaplarda bir şey yok...
Kim bilir, belki biz de evimizde okuyoruz...
Fakat hayat büsbütün başka...
Etrafı ve zamanı kollamalı...
Vakti geldiği zaman ben ondan daha fedakârca ortaya atılırım...
Kafamdaki bir fikir uğruna kanımı son
YKY - 17.Baskı / Kasım 2017Kitabı okuyacak
Küçük Pierino yüzünde büyük bir gülümseme ile okuldan eve döner.
Annesi;
"Ah! Canım çok mutlu gözüküyorsun. Okuldan hoşlanıyorsun demek ki, öyle değil mi?" der.
"Saçmalama Anne," diye yanıtlar çocuk. "Gitmekle, geri gelmeyi karıştırmayalım.”
