Adını Arayan Şiirler -3-
- kısa kes ey şair!
İçinde yaşadığımız bu kan çölünde
Zamanı değil şimdi
En olmaz düşler ve çiçeklerle aşka şiirler yazmanın…
Kan çölünde ucu defalarca mayına basmış
Ve tepesinde bombalar patlatılmış
Yanık, yırtık kâğıt
Ve düş(e) kalka yürüyen
Bir kalem gibi yanıtladı şair; şiirin sözünü keseni…
-Ah, canımı alırcasına, keskin bir kılıç gibi
Orta yaşlı kadın, evin içinde telaşlı bir haldeydi. Eşyaların yerini değiştiriyor, örtüleri düzeltiyor, arada bir mutfağa gidip pişmekte olan yemeğe bakıyor, tekrar salona dönüyordu. Sokaktan gelen her seste pencereye koşuyor, her duyduğu kapı zilinde de, başkasının zili olduğunu anlayıp üzülüyordu. Başka şehirde iş bulan oğlu, hem uzak yerde
“Marie!” dedim. “Küçük Marie’m!”
Hıçkırıklarla şişmiş göğsüme bastırdım
onu sıkıca. Küçük bir çığlık attı.
“Ah! Canımı yakıyorsunuz, bayım,” dedi
bana.
“Bayım!” Zavallı çocuk, beni görmeyeli neredeyse bir yıl olmuştu. Unutmuştu beni,
yüzümü, konuşmamı, ses tonumu; hem sonra
kim tanıyabilirdi beni bu sakalımla, bu giysiler
ve bu solgunluk içinde? Bu bellekten çoktan
silinmiştim, var olmayı istediğim biricik
bellekten! Tanrım! Artık baba değilim! Bu
sözcüğü, çocukların kullandığı bu sözcüğü
insan dilinin en güzel sözcüğü olan “Baba!”
sözcüğünü duymamaya mahkûm olmuştum.
Can yayınlarıKitabı okudu
“Ah! Canımı yakıyorsunuz, bayım,” dedi bana.
“Bayım!” Zavallı çocuk, beni görmeyeli neredeyse bir yıl olmuştu. Unutmuştu beni, yüzümü, konuşmamı, ses tonumu; hem sonra kim tanıyabilirdi beni bu sakalımla, bu giysiler ve bu solgunluk içinde? Bu bellekten çoktan silinmiştim, var olmayı istediğim biricik bellekten! Tanrım! Artık baba değilim! Bu sözcüğü, çocukların kullandığı bu sözcüğü insan dilinin en güzel sözcüğü olan “Baba!” sözcüğünü duymamaya mahkûm olmuştum.
Sayfa 124Kitabı okudu
Ah hırçın kalpli çocuk! Niye şimdiye kadar aramadın beni? Sana bağrımı açacağımı biliyordun. Eskiden seni nasıl sevdiğimi unutmadın herhalde. Halbuki şimdi, şu sıralar iki kat, bin kat daha çok seviyorum. Bütün kanımla, canımı verecek, kalbimi koparım lime lime ederek ayaklarının altına atacak kadar seviyorum.
