‘’Kurbağa sevgilim, Diego’m... Bana dünyanın en büyük acısını yaşattın sen. Gün be gün öldüm, seni sevmeye başladığım ilk andan itibaren
Bir tek senin çocuğunu doğurmak istedim. Ah Diego’m.... Bu paramparça rahmimden nefret ettim, bebeğimizi tutamayınca söküp atmak istedim rahmimi. Sana çocuk doğurmayı beceremeyen bir organı taşımak, yük oldu bana.
Senin sevmediklerini de sevdim ben, Diego. Neden sevmediğini anlamak için, onları... Sevdim! Ya da sevmeye çalıştım... İçimdeki, sana dair olan öfkeyi dindirmek için yaptım belki. Öfkem dinmedi Diego.
Beni anlamadım, demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen, beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın Diego...
Benim acı çeken bir yüreğim var Diego. Seni sevmeye başladığım o günden beri, acı çeken bir yüreğim var.’’
Sayfa 25Kitabı okudu
Diego Rivera’ma..
Seni sevmeye başlayalı çok uzun zaman oldu. Küçük bir kız çocuğu idim, seni sevmeye başladığımda. Şimdi ise bedeni çürümeye başlayan yaşlı bir kadınım. Bütün bedenler çürüyor aslında Diego’m. Eskiyor bütün bedenler.
Ama acı çeken yüreği var ise bir bedenin, daha hızlı çürüyor o beden.
Benim acı çeken bir yüreğim var Diego.
ah be çocuk, hangimiz diğerini büyüttü bilmeden,o yokuşu senin için ine çıka düzledim de, sen kavanoz dolusu şokellandan bir parmak bile vermedin ya, canın sağ olsun....
Sayfa 32 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
“Filistinlilere Acımıyorum.”
“Hocam, Filistin’de yaşananlara çok üzülüyorum. Gördüklerim, duyduklarım karşısında kanım donuyor, canım yanıyor. Siz üzülmüyor musunuz? Yaşananlar sizi ağlatmıyor mu? Neden Filistin’de yaşananlara dair hiçbir şey yazmıyorsunuz?” mesajıyla serzenişte bulunmuş biri.
Ah be güzel kardeşim, ne diyeyim şimdi ben
