"Yarabbi, ne kadar güzel!" diyordu, içinden; "İnsan nasıl bu kadar güzel olabilir? Bu beyaz ten, bu havuzlar gibi derin gözler, bu içlerinde ruhun ışığı parlayan gözler; insan, gülümsemesini bir kitap gibi okuyabilir. Ne güzel dişleri var... Hele başı... Omuzlarının üstünde ne güzel duruyor, bir çiçek gibi sallanıyor... güzel kokular saçıyor sanki. İşte, kalbim yerinde durmaz oldu gene... Yepyeni bir şeyler duyuyorum... Ah yarabbi, bakmaya doyamıyorum! Soluğum kesiliyor!"
Sayfa 244Kitabı okudu
Ah mutluluk ! Mutluluk! Sen ne kadar zayıf , ne kadar cılız bir şeysin ! Ey aşkın meşru ve temiz mutluluğu! Demek seni de satın almak gerek ?
Sayfa 404Kitabı okuyor
"Ah Yarabbi! Ne budala insanlar var! Evleniyorlar."
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 30. BasımKitabı okuyor
Oblomov içini çekti.
Ah! Bu hayat dedi.
Nesi varmış bu hayatın ?
İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan....
Sayfa 493Kitabı okudu
Ah keşke aşkın bu sıcaklığını hissetseydik hep, verdiği kaygıyı değil! Diye geçirdi aklından. Olmaz, hayat nereye gidersen git peşini bırakmaz, öyle bir avucuna alır ki insanı! Hayatımın içinde nasıl da sürekli bir devinim var; görev var artık! Aşk, hayat okulunun en meşakkatli dersi!
Sayfa 320Kitabı okuyor
Ah Tanrım! Hayat üstüme üstüme geliyor, peşimi hiç bırakmıyor.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Oblomov, "Ah yarabbi! Ne budala insanlar var! Evleniyorlar." diye içini çekti ve sırtüstü yattı.
"Ah yarabbi, ne olur insan hiç bu sıkıntıları duymadan yalnız aşkı duyabilse!Bu ne belalı şey! Ateş gibi yakıyor içimi.Rahat yok, kurtuluş yok bundan.Birdenbire içime dolan bu kaygılar,tasalar nedir?Aşk bir hayat okulu, ama ne zor bir okul!"
Ne mümkün ah! Ne mümkün unutmak
Ne mümkün aşkı akılla yenmek...
“Ah yarabbi! Ne budala insanlar var! Evleniyorlar!”
Sayfa 18
Oblomov içini çekti:
-Ah! Bu hayat, dedi.
-Nesi varmış bu hayatın?
-İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan...
Sayfa 65Kitabı okudu
Ah yarabbi, ne olur insan hiç but sıkıntıları duymadan yalnız aşkı duyabilse! Bu ne belli şey!Ateş gibi yakıyor içimi. rahat yok, kurtuluş yok bundan. birdenbire içime Dolan bu kaygılar, tasalar nedir? aşk bur hayat okulu, ama ne zor bir okul!
Sayfa 291Kitabı okuyor