Ah, beni affedin, affedin beni!" diye yazıyordu Nast yenka. "Diz çökmüş size yalvarıyorum, affedin beni! Hem sizi hem kendimi kandırdım. Her şey bir rüyaydı, bir ha yal... Bugün sizi düşünüp nasıl azap duydum; affedin beni, affedin!..
Beni suçlamayın, çünkü size karşı hislerim değişmiş de ğil; sizi hep seveceğimi söylemiştim, şimdi de
Ah sevgili kardeşim din ancak din, bizim için artık teseli sözünü kullanmayacağım ümitsizlikten kurtaran yol olabilir. Ancak din insanın onun yardımı olmadan anlayamayacağı bir şey anlatabilir.
Ah, sevgili kardeşim, ne zaman büyüyeceksin ve bu dünyada herkesin aslında tek başına olduğunu göreceksin?
Sayfa 168Kitabı okudu
Ah! Sevgili kardeşim, kimi zaman öyle iyi biliyorum ki ne istediğimi!
Sayfa 99Kitabı okudu
_Eyy dünya denen çamurun üstünde yaşayan böcekler. Şehvetten kudurmuş besili rahiplerin, cübbeli ırz düşmanı namussuzların sizi nasıl kullandıklarını, masallarla nasıl uyutup mallarınızı yediklerini görün.
_Ah! Sevgilim. Erdemli kadınlardan nefret ederim ben. Cici bir kız yalnızca skişmekle ilgilenmelidir. Küçük sürtük nasıl da boşalıyor! Anüsü
_Bu dünya için yaratılmış biri değilim ben. Yabanıl ve ürkeğim. Ruhuma ve kafa yapıma en uygun olan şey, münzevi bir hayat yaşamak. Bu dünyaya neden geldiğimi sorup durmuşumdur kendi kendime.
_Kötülüğün, erdem karşısında kazandığı zaferlerden duyduğu şeytansı mutluluk, gerçekten çok garip, anlatılabilir gibi değil.
_Alçak adam! Kalleş! Kadınların
