"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Edmond iyi çocuktu ama fena bir kusuru vardı. İnsanlara fazla güveniyordu. Sırf seviyor diye onları tanıdığını zannediyordu. Eğer geriye dönüp söyleyebilsem söylerdim. Edmond derdim, her ihanet sevgiyle başlar.
Üzülmek için neden aramaya gerek yok!
Bazı kitapların az okunması bile ziyadesiyle üzebilir bir insanı!
Üstelik bu kitap
Can Yücel'in kitabıysa ve İş Bankası Kültür Yayınlarından çıktıysa...
Meşhur "ne okusam"larım vardır benim.
Elimdeki kitap bitince kitaplığın karşısına geçer dakikalarca kurcalarım kitapları. Birçoğunu okumuşumdur
İNSAN RUHU NE ANLAŞILMAZ BİR MUAMMA!
Bonjour, Reşat Nuri Güntekin beyciğim. Beni ''Acımak'' kitabından hatırlarsınız. Sizinle tanışma keyfine orada erişmiş idim. Şimdi ise Atatürk'ün okuduğu bilhassa en sevdiği kitap ile karşıma çıkıyorsunuz ve iddianızı daha ilk sayfalardan ileri sürüyorsunuz. Evet sayın Güntekin bu kitapla da beni müthiş
~
❝
Dünya büyüktü, yapabilirsem eğer; hâlâ vefaya değer veren, insanı insan olduğu için koruyan, henüz merhamete ihanet bulaşmamış bir kalp bulursam diye bakınıyorum etrafıma. İnsanlara yenilmeyeceğim..
❞
~