Ah o gözlerin,
Zümrüt yeşili gözlerin
Beni benden alıp götürüyordu.
Gözler yalan söylemezler derler
Seninkiler söylüyordu..
Ah o gözlerin
Zümrüt yeşili gözlerin
Beni benden alıp götürüyordu
Gözler yalan söylemez derler
Seninkiler söylüyordu
Ah Yalan Dünya...
"Buradaki her şey sahte; her şey cafcaflı."
Yalandan Yüzüme Gülen Dünya...
Kimseye doğduğunda yol haritası olsun diye hayat bilgisi kitabı verilmiyordu. Yaşadıktan sonra o kitabı kendi yazıyordu. Ancak parmak izi gibi her kitap farklı oluyor, kimsenin işine yaramıyordu. Sadece başlık aynıydı: Ah Yalan Dünya.
Sayfa 51 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
Ah şu dünya yüzü, ah şu insan!..
İçim ona nehirlerin denize aktığı gibi akıyordu...
.. unutulmayacak yalnız o kaldı. Ondan öte göklerde yıldızlar mı vardır? Denizlerde vapur mu? .. Hatta geceleri doğmadığı için güneş de yoktur. Hele ay! On beş gün olmayan, gündüzleri pek nadir, soluk gözüken bu acayip şey de mevcut mudur? Bunları bile unuttuğum dakikalar oldu. Ah, şu dünya yüzü, ne güzeldi! Ne yalanlar uydurulabilir. Ay, güneş, yıldız,
kuş, ıslık, keman, vapur gibi hakikatler bile yalan olabiliyordu.
Ah şu dünya yüzü, ah şu insan!..
Ay IşığıKitabı okudu
***
“Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz. Herkesin mezarı kendine.”
***
Sayfa 112Kitabı okudu
