Ahi Evran unutulmasın.
Yine bizi hikâyenin içine çektin ve orada yaşattın bize olayları Fatih abi.
O kadar seviyorum ki bu tarzını. Çok güzel bağlanıyor olaylar birbirine. Ve ne kadar güzel insanlar tanıtıyorsun bize.
Unutmayalım inşallah.
Kitap tabiki çok güzeldi. Ahi Evran'ın sadece bir esnaf olmadığını aslında devlet için ne kadar kıymetli şeyler yapan bir insan olduğunu gösterdi bize.
Ali gibi şaşkınlıkla dinledik. İnandık ve kendimizi hikayeye kaptırdık.
Asım abi... Ah Ömer abinin adını duyunca bir tüylerim diken diken olmuştu zaten.
Çok güzeldi çok. Teşekkürler Fatih abi.
Önce sevgili olduğu sonra ise evlendiği kadın Aliye.. Tam 13 yıl boyunca yazıştıkları mektuplardan oluşan bir kitap.
Güzel adamlar güzel sever derler ya Sabahattin Ali bu sözün ete kemiğe bürünmüş hali. Sabahattin Ali, Aliye Ali'yi o kadar güzel, o kadar temiz, o kadar masum, o kadar saf bir sevgiyle sevmiş ki bunu mektuplarında ki o naif kelime ve cümlelerden anlayabilirsiniz. Sabahattin Ali, Aliye hanımı incitmekten hep korkmuş ve hep onu mutlu etmek için çabalamıştır. Aşklarının meyvesi olan Filiz Ali'ye Ruhum Filiz diye hitap eden bir adamın kızına olan sevgisinden bahsedemiyorum bile.. :)
Günümüzde hani var ya aşkı cinsellikten, paradan, arabadan, kariyerden ibaret sanan insanlar hah onlar okusun, okusun da aşk ne demek görsünler..
Yüreği güzel tüm kadınlarımızın Sabahattin Ali gibi eşleri olması dileğimle. Çok amin!!! :))
Ah be adam, ahh be güzel yüreklim.. Yerin bende o kadar ayrı o kadar çok seviyorum ki seni..
Ahh Seyde Ah. Çok sevdiğim bir karakter oldu kendisi. Fedakâr, ince düşünceli, hemen harekete geçmeyen ama vicdanı da hep baskın gelen güçlü bir karakter kendisi. Hem iyi eş, hem iyi anne hem çok iyi bir karakter.
Seyde’nin gelin geldiği köyde eşinin asker kaçağı olarak köye geri dönmesini konu alıyor. Kocasını çok seven Seyde, geri dönen kocasını tanıyamaz hale gelmiştir. Çünkü savaş kocasını vahşileştirmiş, onu resmen insanlıktan çıkarmıştır. Savaş karşısındaki zorluklar, geride kalan kadınların tek başına mücadele etmesi ve özellikle anneler hassas noktam olduğundan belki de bu hikaye çok etkisi altına aldı beni. Kocasını çok sevdiğinden ona sadık olduğundan asker kaçağı olmasını yanlış bulsa da, vicdanı onu çok rahatsız etse de kocasını ele verenin kendisi olmasını istemiyor Seyde. Bu durumla baş etmeye çalışan, bir yandan kayınvalidesini, bir yandan yeni doğmuş bebeğini, bir yandan açgözlü kocasını idare etmeye çalışan güçlü kadın karakterimiz Seyde’nin hayatı eminim herkesi çok etkileyecektir.
•ᗩᕼΕ
Ah Ahi! dedim kitapta son cümleyi okuduğumda. İçimi kocaman bir hüzün kapladı. Günümüzden 800 yıl öncesine gittim o dönemi hayal ettim. Yaşanılan acılara ortak oldum. Bugüne geldim neden bunca yaşanılandan sadece tarih kitaplarında geçen tek bir cümlenin bize kaldığını sorguladım. Bunca yaşanılan acı neden unutuldu? Bunları bize kim
Bir Çanakkaleli olarak 18 Mart gelmişken Çanakkale ile ilgili bir şeyler okumak istemiştim. Baba, dede memleketi ve bundan gurur duyuyorum. Yıllar önce göçmüşler bizimkiler ama biz bir iki kez ancak Çanakkale’ye gitmişizdir. En kısa sürede tekrar gidip, Çanakkale şehitliğini, Aynalı Çarşıyı, Nusret Mayın Gemisini... vs görmeyi çok istiyorum.
Ah eski zamanlar ahh...
Doksanlar çocuğuyum ama kitapta geçen çoğu şeyi görüp deneyimleme fırsatına nail olduğum için okurken geçmiş zamana yolculuk yaptığımı söyleyebilirim.
En çok sabah uyanıp çizgi film izlediğim saatleri özledim. Sabırla beklerdim. Red Kit, Jetgiller, Pembe Panter (müziği hâlâ hafızamda), Şirinler, Taş Devri, Temel Reis, Tom ve Jerry, Heidi... Daha saydıkça sayabilirim. Çünkü dönemin kült çizgi filmleri benim için çok büyük mutluluk kaynağıydı. Şu yaşımda bile açıp izleyebilirim. Sanırım hâlâ içimde küçük bir kız çocuğu var. O dönemde çocuk olduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Çünkü maalesef artık böyle çizgi filmler kalmadı.
Tabi daha eski yılları büyüklerimden dinlemeyi de seviyorum. Çünkü "Bizim zamanımızda" ile başlayan cümlelerin ardında hep bir hazine saklı olduğunu düşünenlerdenim. Mesela annemlerle ne zaman çizgi romanlardan bahsetsek akıllarına hemen "Tommiks Teksas" gelir. Anlatırken yüzlerinde oluşan tebessüme ise ruhumun eridiğini hissederim. Kısacası bu hazinenin kıymetini biliyorum.
Anlayacağınız üzere bu kitapta çocukluk ve gençlik anıları paylaşılıp dönemin değerleri hafızalarda canlandırılıyor.
Çocukluğumuzun bir şarkısını da şuraya bırakıyorum:
" Honki ponki toni nok
Çalona bimbo bori rok
Muşi muşi hubobo kozi zok
Çiki çiki şayne tiki tak tok "
Acaba sizde benim gibi çocukluğunuzu özlediniz mi? Hafızanızda o yıllardan hangi anılar kaldı? Merak ediyorum.
