Merhaba
Bugün sizlere Mehtap Küçük kaleminden Ali’nin Baharı (Araf) kitabı ile geldim.
429 sayfa nasıl bitti hiç anlamadım,soluksuz okudum Ali ve Bahar’ın o saf aşklarını.
Ahhhh Ali ahh bazen ne güzel seviyorsun sen öyle dedim,bazende kızdım abartmıyor musun diye.Ama insan sevince de gözü hiçbir şeyi görmüyormuş sevdiğimden başka,sende öyle
200 syf.
10/10 puan verdi
Ebedi cennetin yoluna düşkün ruhum ..
Filistin toprağının güzel kokusunu taşıyan bu anlam dolu mektupları tüm zorluklara ve engellemelere rağmen şehitlerin kanı , yaralıların iniltileri ve demirlerin ardındaki esirlerin haykırışlarıyla yazan Abdullah Galip Bergusiye selam olsun.
Canını ,malını ,ailesini davası adına Allah adına terk etmiş Mücahit’in hayatı..
Okuyunca hayrete
Ahh ahhhh.. Birkaç saatte okudum. Nasıl akıcı,duygusal ve fazla yeşilcam vari nasıl yanilerle beni kuşatan bir o kadar da hüzünlü bir kitap. Temelde geleneğin içinde hapsolmuş 2 aşığın hikayesi. Talat , babasını kaybetmiş annesiyle yaşayan bir genç.. Annesi kendi döneminin geleneklerine karşı çıkan , ilerici bir kadın. Fitnat ise hem anasız hem babasız..Bu iki gencin aşk hikayesi evet fazla rastlantısal özellikle sonu.. Fakat yazıldığı dönem içinde değerlendirilince bir o kadar düşündürücü bir metin. Aynı zamanda batı tarzında yazılmış ilk yerli romanımız , olsun o kadar:) hüzünlendiren ve yer yer güldüren:) .. Unutmamın münkün olmadığı isimler artık Talat ve Fitnat çok sevdim.
Ahh #alihazelwood ahhhh yine kalbimin ortasından çok teoriksel yöntemlerle vurdun, geçtin beni:))
Yazar hiçbir zaman yanıltmıyor. Kitapları herzaman keyifli, eğlenceli ve akıcı. Hoş bu kitabı kendisininde yazarın notu kısmında belittiği üzere "en akademik" kitabıydı, fazla fiziksel terimler, argümanlar, falanlar filanlar... Ee dolayısıyla bu kısımlar biraz boğdu hatta atlaya atlaya okuyasım da geldi ama cahilliğimi kendime belli etmemek için ısrarla üstüne gidip okudum:)) Aferin bana :)
Demem o ki çok tatlış bir kitaptı, okurken çok keyif aldım. #iloveit
Her defasında İslamiyetin ne kadar güzel ve yüce bir din olduğuna şahit oldum.Kendimi sorguladım bu dine karşı bana düşen görevleri layıkıyla yerine getirebiliyor muyum diye sordum kendi kendime .Her bir sahabenin hayır için yarışlarına gözyaşlarım ile şahit oldum . İmanım ne kadar zayıfmış , evet Allah çok bağışlayandır sürekli yaptığım hataların arkasına böyle saklanmam niye... sahabelerin imtihanı ve benim imtihanım arada uçurum farkı onlar hâlâ Allah'a layık olamadık diye elem içerisindeler ben ise ahh ahhhh...
Cennetle müjdelenen sahabeler sizler ne kadar tevazu sahibisiniz sizler ne kadar güzelsiniz... ahh keşke Mekke sokaklarında sizinle yürüyebilme sizinle sohpet edebilme fırsatım olsaydı.
Efendim çok utanıyorum yüzüne nasıl bakıcam...
Ümmetine baktığın zaman bana baktığın zaman sana üzüntü değil neşe vermek istiyorum....
Ağlaya ağlaya bitirdim kitabı beni kendime getirdi kim olduğumu nereye gideceğimi gösterdi bana
Salât selam sana olsun ey Nebi...
acıya dayanamayan okumasın
youtu.be/kICWAvmEiuU
Uzun zamandır aklımda olan ama okumaya cesaret edemediğim bir kitaptı. Ama indirimde olduğunu görünce kaçırmak istemedim. Okurken yer yer bıraktım çünkü okuması verdiği hisler çok ağır geldi bu kadarı da olamaz dedim. Ahh kadersiz Jude. Okurken onu sarıp sarmalayasım geldi. Okuyunca sizlerde bana hak vereceksiniz.Ahhhh nasıl bir sondu yaaa. Yıktı parçaladı kalbimi.
Kitap dört yakın bence yakından da öte üniversite öğrencisinin etrafında geçiyor (kitabı okuyan kişi beşinci kişi gibi benimsiyorsunuz karakterleri) ama Jude karakterini daha sık okuyoruz.
Jude daha doğar doğmaz bir kilisenin çöplerinin olduğu yere bırakılmış bir çocuk.Kadersizliği burada başlıyor. Dokuz yaşına kadar manastırda rahipler arasında büyür ama o lanet Luke Jude'a hayatının acısını yaşatır. Jude'un yaşadığı o ilk büyük tramva ve diğer tramvalar yüzünden sosyal hayatının yok olmuş olmasına tanık olmak çok zor. Acılarından kurtulmak için kendinde açtığı o büyük yaralar... Buna rağmen Jude okuyup başarılı bir avukat olmayı başaran bir adam. Bu 4 karakterin üniversiteden 50 li yaşlarına kadar olan yaşanmışlıklarını okuyoruz. Kitabı bitirdiğimde göz yaşlarına boğulmadım ama asla unutamayacağım bir karakter oldu Jude.Harold'da öyle. Ne kalbi büyük bir adammışsın. Helal sana. Kitap çok yoğun duygulara sahip eger acılara dayanamam derseniz okumayın.
