zaman tasarruf edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi. yaşamlarının gittikçe daha zavallı, daha tekdüze ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı. bu gerçeği sadece çocuklar taa yüreklerinde hissettiler. Çünkü artık kimsenin onları ayıracak zamanı yoktu.
Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti.
İsanlar zamandan tasarruf ettikçe, zaman azalıyordu