Kimi damlalar toprağa karışmış,kimi damlalar yapraklara tutunmuş,kimi damlalar karanlıklar vesvesesinde kendilerini çarmıha germiş, kimi damlalarsa ağaçlara sütanneliği ederek köke yönelmiştir. Her can damlası bir şeyle meşgul olmuştur. Biri terziliğe,biri ayakkabıcılığa, biri ahilik sevdâsına, biri çengi dinlemeye, biriyse kokuya renge dalıp denizi unutmuştur.
“Önde olanlar öndedirler.”(vâkıa 56)