Ahlar Ağacı
@ahlar_agaci
Öğretmen / Masal Anlatıcısı
9 Eylül Üniversitesi Türkçe / Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yüksek Lisans
102 reader point
Joined on December 2020
Okuma Hedefleri
96 syf.
·
Not rated
Reader Follow Recommendations
Bilmeden de olsa anasının öldüğünün değil, aslında hiç yaşamadığının yasını tutuyor.
Diriler görünmüyor kimilerine, ölülerin göründüğü kadar.
Bilmezler faniler onları nelerin beklediğini, nerelerden eksilip nerelerden çoğalacaklarını, kimlerle imtihan olup kimlerin elinden tutacaklarını. Bilmezler faniler. Yer, içer, uyur, güler, ağlar, kızar, dövüşür, tepişir, sevişir, yaşar giderler; bilirmiş gibi. Fanilere bahşedilen en büyük kudrettir bilmemek. Bundandır akıllarını yitirmeden yollarına devam edebilmeleri.
Canı çekilmiş de geriye posası kalmış gibiydi. Gözlerinin önünde şarıl şarıl abıhayat suyu akıyor ama o varıp da bir yudum alacak dermanı bulamıyor gibiydi. Azrail burnunun ucuna gelmiş de o buz kesmiş gibiydi. Zelzele gibiydi, yangın gibiydi, sel gibiydi. Kötü bir şey gibiydi, iyi bir şey gibiydi. Tahir aşkın ne olduğunu bilmiyor gibiydi.
İnsan hiç ağaca öykünür mü? Öykünür tabii! İnsan evladı yeri geldiğinde dağa taşa bile öykünür. Kimi cirminden noksandır dağın heybetine öykünür; kimi yüreğindeki ateşten kavruktur taşın soğuğuna öykünür. Herkesin heves ettiği başka türlü eksikten…
Yüzlerini bile görmedikleri gökteki babalarına yaranabilmek için olmadık işlere kalkışan, babalarının huzurunda bir nebze görünür olmak için körlerin gözünü açmaya, bununla yetinmeyip ölüleri diriltmeye, onunla da yetinmeyip çamurdan kuşlar yapıp içlerine can üflemeye heveslenen meczup oğulların çarmıhta son bulan hikayelerinin, ta milada uzandığını bilmez miydi?