"Kelebeklerin bile çocuklardan daha uzun yaşadığı bir coğrafyada size hangi şiiri yazayım." 🇵🇸
Ahmed Arif
Susmak
Gözlerinde susmak,
Ustura gibi..
Gözlerin hani?
Sayfa 60Kitabı okuyor
Seni sevmek
Felsefedir kusursuz.
İmândır korkunç, sabırlı.
Sayfa 55Kitabı okuyor
Ruhum..
Mısra çekiyorum, haberin olsun.
Çarşıların en küçük meyhanesi bu
Saçları yüzümde kardeş çocuksu.
Derimizin altında o ölüm namussuzu..
Ve ahmedin işi ilk rasgidiyor.
İlktir dost elinin hançersizliği..
Ağlıyor yeşil.
Sayfa 46Kitabı okuyor
Seni, kaburgamın altın parçası
Seni, dişlerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?
Sayfa 45Kitabı okuyor
Ve hep olmayacak şeyler kurarım,
Gülünç, acemi, çocuksu..
Sayfa 36Kitabı okuyor
Otobüsün sol camından manzarayı seyrederken,sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir hayat....”
Bu can bendeyken,
Delin, divanenim işte
Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun?
Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı
Macera değil.
Yaşamak, sade '' yaşamak ''