İnsan mutluluğa da mutsuzluğa da alışır. Alışamadığı tek şey yalnızlıktır.
Ne kadar alışmış gibi yapsa da insan
Her kalp en sonunda bir kalbe karışır...
Ne güzel demiş Turgut Uyar
"ikimiz birden sevinebiliriz,göğe bakalım."
Sence de sevinmenin vakti gelmedi mi?
Bence birini çok sevmek onu olduğu gibi kabul etme cesareti gösterebilmektir. Değişmeden kendine katabilmektir.
Yol onun olsun hayatınız sizin.
Aşkın kürtçesi "Evin"dir. Ve senin evin dünyada ki en güvenli yerindir.
Bazı insanlar bir kitaptır bazıları ise bir sayfa . Ben sana bir cümle olmak istedim senden başkasının anlayamadığı bir cümle işte
Ne zor şey insanın hissettiklerini söyleyememesi...
Belki hepimiz aynı varlığa, aynı güce sahip değiliz ama hepimiz bir kalbe sahibiz.
Kalmayı Bilmeyeni Sevmek Zor.
Henüz yolumuz kesişmemiş olabilir başka
Yollarda geziniyor olabiliriz. Belki de karşıma hiç çıkmayacaksın ve biz diye bir şey olmayacak. Belki de yüzünü ezberleyeceğim. Bazen düşününce anlam veremiyorum, sarılmamız gereken bu kadar konu varken sen hâlâ neden yoksun?
Uzaktan sevmekti bizimkisi... Birimiz kafeste, birimiz son nefesteydi sanki... Yaklaşamamak, yaklaştığında dokunamamak, dokunsan bile yanına alamamak. Bizimkisi aşkın duran haliydi. Ben sana durdum, saatleri sana kurdum. Gülüşümü gelişine sakladım, gelişini belki son nefesime...
Birini çok sevmek, ondan aynı sevgiyi umut etmektir. Hani derler ya, "Ben onu seveyim, o beni sevmese de olur", o işler öyle olmuyor işte. Sevilmediğin zaman canın yanabiliyor.
Korkarak yaşadığın bir hayat, senin hayatın olamaz.
Herkes iyi niyetli değildir, bazıları mutsuz olmanı ister.
Ben seni beni bulmak için sevdim, sen beni neden sevdin?