”Elbette eli boş gidilmez gidilen yere,
Rabbim boş gelmedim, ben suç getirdim..
Dağlar çekemezken bu ağır yükü,
İki kat sırtımda pek güç getirdim”
Tâhirü'l-Mevlevî (1877-1951)
Susuz, soğuk dudaklardan döküldü birkaç hece.
Bak, gökyüzü berrak, yağmur var ve ıslandım.
Her dervişin dimağında yer eden bir bilmece.
Yıl 57, yer Nedim divanında bir gece.
Huzurlu bir ses yükseliyor Sıla-i Rahim'den.
Ölmenin tam zamanı hazır hava güzelken.
Çeşminden dökülmüş doğarken kıvırcık saçların, bir ezanla fısıldanmış en güzel isim; adın.
-Şair Lütfü #Tutunamayanlar