“İnsanlardan en çok çocukları,
Hayvanlardan da atları sevdim.
Ve çocuklar hariç sevmediğim hayvanları bile,
Çoğunuzdan yakın buldum kendime.
İnsanları sevemedim.
Tabi kimse bunu mesele yapmadı.
Hepinize karşı tektim,
Ve elbette şansım çok azdı.
Ben bu savaşı altı yedi yaşlarımda kaybettim.
Yapacak bir şey yoktu, kitaplara sarıldım."
Kişisel bütünlüğün bir anlam ifade edebilmesi için evrensel değerlerin toplumun kültüründe yaşaması gerekir. Geleceği yaratmak, değerleri yaşamak ve yaşatmakla mümkündür.
Eğer bugün hoşuna gitmiyorsa, yarın olacak.
Yarın da iyi gitmezse ertesi gün olacak.
O da yolunda gitmezse yeni bir gün daha olacak. Hiç biri olmazsa bir yarın daha var.
Her zaman yarın var. Her zaman yarın...
"Kendi kalbine bakamayanın yaşamı bulanıktır; kendi yüreğine bakabilme cesareti gösterenler gönlünün muradını keşfedenlerdir. Dışarıya bakan rüya görür, hayal dünyasında kaybolur; içeriye bakan uyanır, kendini keşfeder.“
Carl Jung
Böyle bitmesin bu gece!
Görünmez oldu eserlerin,
zulmet penceresinde...
İçim buruk, kanat kırık,
Şehir viran.
Böyle bitmesin bu gece!
Işıksız yanarken alem.