Arıyorum...
Yeniden bir mânâ arıyorum.
Mecnunun geçtiği çöle baktım.
Kenan kuyularına,
Bağdat kütüphanelerine...
İskenderiye feneri yol gösterdi,
Düştüm bir kuyuya,
Yusuf gibi yalnız,
Cahiliye devri gibi karanlık...
Onurlu insanların başını öne eğdiği bir yerde yaşıyoruz.
Zamansız bir yerde mecbur yaşıyoruz...
Aynı göğün çocukları birbirini taşlıyor şimdi.
Kaç İbrahim ateşlere atıldı,
Kaç İsmail kurban edildi,
Kaç Yusuf kuyularda kaldı,
Kaç Eyyüp'ün sabrı sınandı...
Zamanın gerisinde yaşıyoruz,
Zamanı beklerken geçti herşey...
Alıştık ateşlerdeki İbrahim'lere,
Kuyulardaki Yusuf'lara,
Alıştığının farkına varmadan alıştık...