İnsan, şuuru ile, kendine verilen bu yüce emanet ile, kendi cehlini ve zulmünü idrak edebildiği için "insanlaşabilmiştir." Bu konuda Kur' an-ı Kerim' in, insanın tarifine ait hükümleri o kadar muhteşemdir ki, hiçbir şiir, hiçbir deha insanı bu kadar güzel ifade edemedi:
"Biz, emaneti göklere, yere ve dağlara arz (ve teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, bundan endişeye düştüler. İnsan bunu sırtına yüklendi. Çünkü o, çok zalimdir, çok cahildir." (El-Ahzab Suresi, ayet: 72)