"İvan Ilyiç onca insanın yaşadığı şu koca kentte, onca eş dost arasında ve onca aile üyesi ile birlikteyken, ne denizlerin dibinde, ne de toprağın binlerce metre altında bir benzeri daha bulunamayacak korkunç bir yalnızlıkla yüzü divanın arkalığına dönük yatarken, yalnızca geçmişin hayaliyle yaşıyordu."
Sayfa 74 - iş bankası kültür yayınları