Ne gitmek istiyorum ne kalmak . Ne
yaşamak ne ölmek. Ne gülmek ne
ağlamak. Aldığım nefes başına buyruk,
gülüşlerim emanet . Ne zaman hangi
saat başladı kayboluşlarım? Bilemiyorum.
Acıya bile artık duygusuzum.
Unutulmuş gibiyim ben . Ve insan
bir bakıma unutulmuş gibidir .
Bilmem ki , nasıl anlatmalı , yanlız bile değilim.
Edip Cansever