..her şeyi elinin altında tutan Amerikalıların nasıl bir boşluk içinde olduğunu müşahede ettim. Diğer taraftan da basit yaşayan, modernitenin nazarında hiç değeri olmayan birtakım insanların hayatın metafiziğini nasıl çözdüğünü müşahede ettim. Batı'nın akıllıları, bunu görüyor, Batı'da çok akıllı insan var; fakat rasyonalizmle bu durumu açıklayamıyor, o zaman da korkuyorlar. Sıkıntı burada başlıyor, korktukları için de metafiziğe düşman oluyorlar.
Keşke çoğunluğun elinden en büyük kötülüğü yapmak gelseydi! Öyle olsaydı, en büyük iyilikleri de yapabilirlerdi. Bu ne kadar da güzel olurdu! Ama ikisini de beceremezler. Çoğunluğun lafıyla bir insan akıllı da aptal da olmaz. Onların sözleri her zaman rastgeledir.
" Çoğunluğun lafıyla bir insan akıllı da aptal da olmaz. "
''Bu neşeli, akıllı uslu insan sesleri arasında yalnızım. Bütün bu insanlar, vakitlerini dertleşmekle, aynı düşüncede olduklarını anlayıp mutluluk duymakla geçiriyorlar. Tanrı aşkına, hep birlikte aynı şeyleri düşünmeye ne kadar da önem veriyorlar. Bakışı içe dönük, balıkgözlü, kimsenin kendisiyle uyuşmadığı adamlardan biri aralarına karışmayagörsün, suratları hemen değişir.''
Sayfa 23
Akıllı bir insanın, hayatını düşüncesiz bir sürünün oyuna bırakması akıl kârı mıdır?
Sayfa 47 - İş BankasıKitabı okuyor
Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,9bin okunma
İnsan dünyayı akıl gözüyle görmeye başlayınca, hiç kimsenin fark etmediği, etse bile etmemiş gibi yaptığı gerçekleri görmeye başlayınca, daha önceki tüm doğruları bir anda yanlış gelmeye başlıyor.
Sadece akıllı olanlar güzel görünmeye başlıyor gözüne. Aklın güzelliği ile gözün güzelliğinin birbirinden ne kadar farklı olduğunu keşfediyorum.
Destek Yayınları: Nisan 2012 epubKitabı okudu
İmam-ı Rabbani hazretleri (kuddise sirruh) buyuruyor ki:
Yavrum! Bu, pek kötü olduğunu anladığın dünya, nedir biliyor musun? Dünya, seni, Allahü teâlâdan uzaklaştıran şeyler demektir. Kadın, çocuk, mal, rütbe, mevki düşüncesi, Allahü teâlâyı unutturacak kadar aşırı olursa, dünya
olur. Çalgılar, oyunlar, faydasız, boş şeylerle vakit geçirmek, hep bunun için dünya demektir. Ahirete faydası olmayan ilimler, dersler de, hep dünyadir. Bunlar eğer Allahü teâlânın gösterdiği yerlerde kullanılmazsa yani insanlara hizmet etmek için kullanılmazsa, bunlarla uğraşmak, boşuna vakit öldürmek olur ve dünya olur. Bu bilgileri bütün derinliği ile, incelikleri ile okumak, yalnız başına işe yarasaydı, eski Yunan felsefecileri (ve günümüzdeki Avrupa’nın, Amerika’nın, Uzakdoğu’nun bilim adamlarını, uzmanlarını da bu gruba dahil edebiliriz.) saadet yolunu bulur, ahiretteki ebedi azaptan kurtulurlardı. Akıllı insan, ahiretin sonsuz kazancını dünyanın geçici kârı ile değiştirmez."
Sayfa 17
Akıllı kimse; kendi işinde ve dünyasında hiç üzülmeyen, emellerini kısa tutup, sabaha bile çıkamayacağını düşünen, ibadetine kuvvet verecek ve doğru yolda yürüyecek miktardan fazla geçim derdi olmayandır.
Sayfa 17
Öfkeli bakan değil, akıllı bakan korkunç ve tehlikeli görünür. Kuşkusuz insan beyni aslanın pençesinden daha korkunç bir silahtır.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Babam akıllı, basiretli bir adamdı. Sonumun neye varacağını önceden gördüğü için bana çok ciddi uyarı ve nasihatlerde
bulundu. Bir sabah, çekmekte olduğu damla hastalığı yüzünden
dışarı çıkamadığı odasına çağırdı beni. Ve çok yumuşak bir dille
öğütler verdi. Salt macera isteği dışında hangi sebeplerle baba
evinden, doğup büyüdüğüm, rahat, mutlu bir hayat sürebileceğim, mal mülk sahibi olabileceğim vatanımdan ayrılıp gitmek
istediğimi sordu. Ancak umutsuz insanların ya da çok büyük
servet sahibi olmak isteyenlerin, alışılmışın dışına çıkıp uzak diyarlarda macera ve şöhret peşinde koştuklarını söyledi. Böylesi
bir tutumun benim gibi birinin ya çok üstünde ya da çok altındakilere has bir şey olduğunu; benim için en uygun olanın ise vasat
yani orta yolu tercih etmek olduğunu söyledi. Uzun tecrübeleri
sonunda dünyadaki en iyi, insan mutluluğuna en uygun yaşama tarzının, bu orta yol olduğunu; böylece alt tabakadakilerin
ağır çalışma ve yaşama şartlarından uzak kalabileceğim gibi üst
tabakadakilere özgü gurur, kibir, lüks, ihtiras ve hasetten de azade olacağımı ifade etti. Bu mutluluğun değerini anlamak için şu
tek şeye bakmak bile yeterliydi: Böyle bir hayat bütün insanların
imrendiği hayattı; Krallar, büyük şeyler yapmak için yaratılmış
olmalarının can sıkıcı sonuçlarından yakınıp dururlar ve de iki
aşırı uç; süflîlik ile büyüklük arasında bir yerde olmanın özlemini çekerlerdi. Âkil insanlarsa ne fakir, ne de zengin olmayı
isterler, sadece ortalama bir yaşam tarzına sahip olmanın gerçek
mutluluk olduğunu bilirlerdi.
Sayfa 14Kitabı okudu
Akıllı ve özgür bir kişi, ona hayvan doğasını hatırlatan ve onun yabanıl kimselerle bir arada bulunmasına sebep olan her şeye karşı çıkar. Bu nedenle insan, bilinci uyanır uyanmaz çıplaklığını örter, yiyeceklerini pişirir, ahlaka aykırı gelen her şeyden tek başına ya da diğerleriyle beraber kaçınır.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Dünyayı görüp tanıdıkça memnuniyetsizliğim artıyor, insan karakterinin ne kadar tutarsızlıklarla dolu olduğunu; faziletli veya akıllı gibi görünenlere bile güven olmadığını gün geçtikçe daha iyi anlıyorum.
Sayfa 151Kitabı okudu
