Dini inancıma küsmüştüm. Eskisi kadar dindar değildim. Sonra inançsızların birkaç tanesi aklıma ve gözümün önüne geldi. Ve bana yaptıkları, yaşadıkları hayat tarzı. Sonra da başıma gelen kötülüklere ve korunmamış olmama rağmen inancıma geri dönmem Allah'a inanmam lazım sonucuna vardım yeniden...
Hayatımızdaki Basit Ayrıntıları Anlamlı Kılmak
Japon edebiyatından okuduğum son kitap zihnimi bana Japon edebiyatını sevdirmeye başlatan ilk kitaba götürünce biraz düşüncelerimi toparlamak istedim~
"Hayatımızdaki en basit, en önemsiz şeylere ne kadar anlam yükleyebiliriz ki?" 
Cuniçiro Tanizaki'nin 
Gölgeye Övgü eserini ilk gördüğümde aklıma gelen sorulardan biriydi bu. Çünkü, yazar
Aklıma ilk gelen:Tarık Tufan-Anna
Sen yüreğimdeyken ben hiç ben olmadım...
Sen gelince aklıma
Bir gün Cemal Süreyya olur;
Ne çıkar yanımda olmasan
Kalbim senden ibaret degil mi ?
Uzaktan sevmek zor demişsin
Etme sevdam
Görmeden sevmek ibadet değil mi ? der.
Bir gün Özdemir Asaf olur;
Kim o deme boşuna
Benim ben
Öyle bir ben ki gelen kapına
Baştan başa sen ! der.
Bir gün de Cahit Zarifoglu olur
Yeni bir söz söylesem
Neye yarar ki
Söyleyemediklerim ince bir sızı der..
Bir de Sen olurum
Dilim lal olur yüreğim avare
Sen yüreğimde iken ben hiç ben olmadım....
ŞiirZen
a-a bu benim aklıma gelmişti!
mesela bu konuşma bende erkek kardeşimle gecenin birinde atıştırmalık hazırlarken aklıma gelen “yat zıbar yemeği” diye isimlendirdiğim zaman dilimini çağırıştırdı. ilginç gerçekten.
OKUR'UYUZ YAZAR'IN: PEYAMİ SAFA
Kitap incelemelerinin yanında çok kitabını okuduğum yazar incelemeleri (araştırmalarım değil yorumlarım doğrultusunda) yapmak mantıklı geldi ve "Okur'uyuz Yazar'ın" adlı bir seri oluşturmak istedim. Bu seriyi de en sevdiğim yazar olan 
Peyami Safa'yla başlatıyorum.
Psikolojik tahliller, dış görünüş betimlemeleri ve diyalektik
Insanlar, insanlarımız...
Millet yorumlarda birbirine saldırıyor, birbirine yürüyor... Ben birinin bir yorumunu kendi hayatımda da benzer bulup aklıma gelen şarkıdan alıntı yapınca engel yedim :)
Evren tarafından şakalandım.
Niğde otogarındayım, feci cişim var. Niğde aydoğanlar turizmi tercih ettiğimden herkes niğdede iniyor, niğdeden biniyor. Bu kadar kişinin valizi 3000 yılda indirilir ben de 100 kez işerim diye kimseye bi şey söylemeden içimde hafif bir otobüsü kaçırma korkusu ile tuvalete gidiyorum, 10 tl verdiğim işi hallederken bile ulan otobüsü kaçırsam korkunç olmaz mıydı diye düşünmeden edemiyorum. Sonra otobüs kaçırmanın maddi manevi bedellerini düşünerek koşarak çıkıyorum tuvaletten. Ne görsem beğenirsiniz? OTOBÜS YOK! ŞOK ABI NAPICAM BEN SAKA MI ** diyerek yazıhaneye koşuyorum. OTOBÜS BENZIN ALMAYA GİTMİŞ GELECEKMİŞ !!! Hani her zaman yol kenarında rastgele bi benzinliğe giren otobüsün bugün yolcu indirme bindirme esnasında benzin almaya gidesi gelmiş... Gerginlik ve bi miktar şaşkınlıkla karnı tok ve dinç otobüsümün kalkmasını ve yola devam etmesini beklerken aklıma gelen şuydu: Acaba Allah yukarda ne kadar gülmüştür?
"hele şuna bak hele bak nası koşuyo otobüsü kaçırdım sanıyo NFJGKDKSKKWKFKFKXKSKWKKDDKQHAJFJDJS ayyyyhhhh iyi güldüm JFJDKKQKDKFKFKDLAD hadi bin hadi geldi otobüsün hadi JFJCKXKSKSKKKFKCKXKSKA"
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Her sabah uyanır uyanmaz aklıma gelen ilk şeyin sen olması ne kadar da güzel değil mi? İlk günaydının benden.🌿
Su-i zan,Ön yargı..
Önceki gün metrodan indim elimde 10 kiloya yakın ağır bir çanta vardı neyse asansöre doğru yetişeyim diye hızlıca yürüyorum.Bu arada benden önce de bir teyze ve tekerlekli sandalye de bir adam onlarda yetişmeye çalışıyorlar.Bir adam bindi.Gelen var mı diye arkasına bakmadan kapı kapandı.Tabi biz aaa insan bir bakar olur mu öyle şey diye hepimiz birer laf ettik.Aa bi bakdık ki asansörün kapısı açıldı aynı adam.Meğersem asansörün kapısı hızlı kapandığı için tekrar açma tuşuna basmakla uğraşıyormuş bizi alsın diye.Sonra bindik kapı hakaten o kadar hızlı kapandı ki bu sefer de tekerlekli sandalyedi ki adam dışarda kaldı.Biz kadınla açma tuşuna basmakla uğraştık.Tabi kapı da geç algılıyor.Yani anlayacağınız aynı şeyi biz yaşadık.Sonra adama dedik ki kusura bakmayın biz de önyargılı olduk arkasına bakmadan gitti vs.diye.Sonra dedim ki kendi kendime hemen suizan 2 dk sabret diğer sefer bin.Ve hocamızın şu lafı geldi aklıma hüsnü zannımız öyle olmalı ki sobaya elinizi uzattığınızda nasıl yanma refleksinden dolayı hemen çekiyorsak olaylara karşı da aynı refleksi hüsnü zan olarak yapmalıyız.Sensörlü lamba gibi yani.Ve bunu alışkanlık haline getirmeliyiz.Bunun üstünde çalışaçağım.Rabbim eksikliklerimizi tamamlatsın ne diyelim.