Cehennemim yoruyor beni
Bir boşlukta eriyip gitmeyi özlüyorum artık
O boşluğu hiçbir şey doldurmasın
Yalnız bile olmak istemiyorum
Bir boşluğa akmayı istiyorum yalnızca.
Aklımda hep o tuhaf cümle
Siz gidin ben sonra gelirim
Herkesten geri kalmak, kervandan kopmak istiyorum
Umutsuzlar Parkı
I.
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Cehennemim yoruyor beni
Bir boşlukta eriyip gitmeyi özlüyorum artık
O boşluğu hiçbir şey doldurmasın.
Ne aşk istiyorum, ne para, ne şöhret. Yalnız bile olmak istemiyorum
Bir boşluğa akmayı özlüyorum yalnızca
Aklımda hep o tuhaf cümle:
"Siz gidin, ben sonra gelirim"
Ahmet Altan
İnceleme iki kısımdan oluştu, aslında ikinci kısım kitapla ilgili olan kısımdı ama birinci kısım daha alakasız diye onu aşağı aldım. Okumak isteyen oradan devam edebilir.
Bu kitabı bir tesadüf eseri okudum. Okuduktan sonra kitapla ilgili biraz bakındığımda zaten popüler bir kitap olduğunun sarsıcı gerçeğiyle yüzleştim. Neredeyse okumayan bir ben