"Hiç aklına geliyor muyum?" dedi yüzüme bakarak.
Acıklı ve acınacak bir halde itiraf etmeliyim ki evet. Ak lima geliyorsun. Bunun mantıklı hiçbir tarafı yok. Kendim- den nefret edecek kadar zavallı olduğum doğru ama elimde değil. Aklıma geliyorsun her seferinde ve aynı zavallica duy- guyla seninle bir araya gelebileceğimizi umut ediyorum. Kar şılaştığımızda ne diyebileceğimi düşündüm defalarca. Ne ya zık ki bunu çok düşündüm ve sana bağırıp çağırabilecek kadar bile takatim kalmadı geçen yıllar boyunca. Seni düşünürken bütün kelimelerimi kaybettim.
Hayal etmekte güzeldir...
Hayal ettim sadece,gözlerimi kapatıp. Evlenip yuva kurmuşuz,sen işten gelmişsin sıcak yemeğin önünde biraz sohbet ile bana gülümsüyorsun güzel olmazmıydı sevgilim. Benimki sadece hayal biliyorum gerçek olmayacak hiç bir zaman ama hayal işte. Şimdi ne yapıyorsun acaba beni düşünüyor musun benim seni düşündüğüm gibi. Aklına geliyor muyum. Kim bilir belki geliyorum belkide çoktan unuttun beni...
🦋
☆●♡ TIRTIL TEKMİLE ♡●☆🦋
Yürürken seni düşündüm. Yemek yerken,su içerken,kahve içerken, uyurken ve uykusuzken. Başım ağrıyorken, içim ağlıyorken, araba kullanıyorken, endişeli yada memnunken. Mutluyken seni düşündüm, mutsuzken seni düşündüm. Şimdi eğer oralarda bir yerde "acaba aklına geliyor muyum" diye aklından geçirmişsen dur ve düşün. Çünkü ben şehrin her santiminde seni en az 3 kere düşündüm. Bilki kan olsan, ağzımdan gelirdin. "ve şimdi soracak olursan, uzaklardayım"
sebebim
Hayatla güzel bir tanışmaydın benim için. O kadar değiştirdin ki beni. Şimdi sen olmayınca neye benzeyeceğimi kestiremiyorum. İlk olarak senden önce nasıl biriydim diye düşünüp kendimi hatırlamaya çalışacağım. Benim için söylediklerinden yola çıkarak, şu anki halimle karşılaştıracağım. Aradaki eksikleri tamamlayıp, fazlaları atıp yeni bir ben yolunda ilerleyeceğim. Bir filme geç kalacağım sonra... Ama bu beni hiç telaşlandırmayacak. Bir bekleyenim olmadığı için acelem de olmayacak. Yalnız insan olmanın anlam bulduğu eksikliklerim olacak mesela... Seninle yürüdüğümüz yolları sensiz yürümek gibi... Kalabalık bir otobüste sessizce ağlamak gibi... Belki biri geçecek yanımdan dudağında bir ıslakla. Sana benzetip ağlayacağım.
Ya gördün mü değiştiremediğin huylarım da işte. Hep seni düşünmek gibi... Hep seni merak etmek gibi... İşlerin yolunda mı, annen iyi mi, hiç aklına geliyor muyum, evlendin mi gibi şeyler işte... Sağdan soldan seni getiren haberler bekleyeceğim sonra. O kırıntılarla idare edeceğim. Zaman geçecek, hem de çok hızlı geçecek. Zaman geçerken süpürecek kapımdan senden kalanları. Kırık dökük birkaç hatıra bırakacak eşikte. Biri gelip girecek hayatıma en sonunda. Kendisini gerçekten sevip sevmediğimi soracak. Ve ben hayatımdaki insana yalan söylemek zorunda kalacağım...
VE BUNUN TEK SEBEBİ SEN OLACAKSIN!
