hep aynı şiiri besleyerek varıp kaldım
bitmemiş bir şiir tedirginliğinde
tarihin yaptığı şike ve dünyanın her akşam takındığı sırıtış
sonsuz bir ara vermemi sağladı kendime
adaletin olmadığı bir ülkede aşktan söz etmek gibi
durdu karşımda sırtımı dayayıp hayatta kaldığım bahane