"Elinizden gidene ve başınıza gelene üzülmeyesiniz."
Âl-i İmrân Suresi 153
Al-i İmran Suresi 153. Ayet
Allah yaptıklarınızdan haberdardır.
(3-Âl-i İmran) (4. Cüz-2. Hizb)
Sayfa 68 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları Haziran 2015
KABİLİYET VE YETENEKLER YÖNÜYLE İNSAN KİMDİR?
*1)Eşyaya isim koyma kabiliyetine sahiptir.*
_☆"Adem'e isim koyma kabiliyetini öğretti.||Bakara-2/31_
*2)Sorumluluk sahibidir.*
_☆"Doğrusu;biz sorumluluğu göklere,yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler.O emaneti(sorumluluğu) insan
Kaybettiklerinize hayıflanmayasınız ve başınıza gelene üzülmeyesiniz diye Allah size gam üstüne gam verdi.
Âl-i İmrân, 153
Sayfa 313 - hayykitap, 31.Baskı, TÜRKİYEKitabı okudu
"Ne elinizden gidene, ne de başınıza gelene üzülmeyin."
~Al-i İmran 153~
Sabır
يآ� أاُّيَه�اَّلٖذيَناآَمُنواا ْصِبُروا َو َص�ِبُروا
Ey iman edenler, sabredin. Birbirinizle sabırda yarışın...
(Âl-i İmrân, 3/200)
وَلَنْبُلَوَّنُكْم ِبَشْيٍء ِمَناْلَخْو ِف َواْلُجوِع َوَنْق ٍص ِمَناْلأاْمَواِل َواْلأاْنُف ِس َوالَّثَمَراِت َوَبِّشِرالَّص�ِبٖريَن
And olsun ki sizi biraz korku ve açlıkla, bir de mallar, canlar ve ürünlerden eksilterek deneriz. Sabredenleri müjdele.
(Bakara, 2/155)اِإَّنَم�ُيَوَّفىالَّص�ِبُروَنأاْجَرُهْمِبَغْيِر ِحَس�ٍب ...
Sabredenlere mükâfatları elbette hesapsız olarak verilir.
وَلَمْن َصَبَر َوَغَفَراِإَّن ٰذِل َك َلِمْن َعْزِماْلأاُموِر
Her kim de sabreder ve bağışlarsa, işte bu elbette yapılmaya değer işlerdendir.
(Şûrâ, 42/43)
Ey iman edenler! Sabrederek ve namaz kılarak Allah’tan yardım dileyin. Şüphe yok ki Allah sabredenlerle beraberdir.
(Bakara, 2/153)
وَلَنْبُلَوَّنُكْم َحّٰتى َنْعَلَماْلُمَج�ِهٖديَن ِمْنُكْم َوالَّص�ِبٖريَن
And olsun, içinizden, cihad edenleri ve sabredenleri ortaya koyuncaya kadar sizi deneyeceğiz...
(Muhammed, 47/31)
Sayfa 254Kitabı okudu
...
(Allah), ne elinziden giden (zafer) e ne de başınıza gelen (musibet) e üzülmemeniz için size keder üstüne keder verip cezalandırdı. Allah yaptıklarınızdan haberdardır.
Âl-i İmrân 153.
“Ne elinizden gidene, ne de başınıza gelene üzülmeyin.”
(Al-i İmran, 153)
