Güneşin doğduğu ufuktan geliyor
bu masal, diyorsun - oradan
çıkmıştım yola, ne duydum
böylesini, ne gördüm:
Lâmbasını yitirmiş bir Alaâddin
yazgılı kılınmış buradan geçmeye,
ta ki bulana
kendisi gibi eksik bir Sinbad,
yolunu yitirmiş, esrik.
Sayfa 132
Bu arada (Yoksullar için Alaaddin'in sihirli lambasındaki cin olmayı düşledim hep.
Kim bilir...!
Belki cin bana da, bu ömrüm gibi hep umutla geçmeyecek yeni bir ömür verir.)
Bir insan yoklarıyla değil, çoklarıyla değerlendirilmeli.
Çünkü Dünya bazılarına alâ, bazılarına şehlâ bakar.
Hayat kimilerine lunapark, kimilerine Berlin Duvarı,
Yatacak yerleri yok dediklerimiz, kuş tüyü yataklarda yatar.
Yoksullar için Alaaddin'in sihirli lambasındaki cin olmayı düşledim hep.
