Kendi kalemimden.. " Yorum sizin "
Kış uykusundan uyanmanın çok meşşakatli olduğunu bildigimiz ve hele ki alacakaranlık sabahlarını aratmayan bu zorlu süreçlerde uykumuzu bölüp sabahın erken saatlerinde hayat mücadelesi uğruna verdiğimiz bunca çabayı sarf ettiğimiz, vakit geçirdiğimiz ortak alana varıncaya dek nekadar emek harcadığımızın herkes eminim ki çok farkında
Onun için bu zorlu süreci göz ardı etmeyip empati kurun, konuşurken sözcüklerinizi itina ile seçin. Düşünmeden kurduğunuz her cümle o insanın duygularının tek hamlede alt üst olabileceğini unutmayalım...✍️
Zeynep ÖNER
Leyla ile Mecnun küfür etmeyenlerin dizisidir. Kalp kırmayanların. Zeki insanların. Üşengeç insanların. Çay içilir mesela. Öyle fincanda değil çay bardağında. Üzüme düşülür çünkü içki içilmez. Sigara içilmez sakız çiğnenir. Bedua edilmez. Pis denir. Pislik herif denir. Tuvalet terliği denir. Poşet denir. Kulpu kırık çaydanlık denir. Aile vardır bir kere dizide. Kendi kanalından, kendi belediyesine tut dizilere, programlara dahi apaçık gönderme yapılır. Birde... Alacakaranlık tarzı vampir kitaplarının ya da o tarz saçmalıkların Edebiyat katili olduklarını öğretti. Şiir okumayı sevdik, adamlığı, arkadaşlığı öğrendik. Ve en güzeli hiç susmayacakmış gibi ağlarken ve birden kahkahalar attırıyordu ya onu sevdik. Beklemeyi sevdik be! Bizimde o gemide bir beklediğimiz olduğunu öğrendik. Ve dedik ki o gemi gelecek. "O gemi mutlaka bir gün gelecek." 
Leyla ile Mecnun
“Geceyi seviyorum. Karanlık olmasaydı, yıldızları hiçbir zaman göremezdik.”
Günaydın! Güzelliklerle dolu bir gün olsun!
Bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
Uykudan uyandırsam seni:
Ki, daha sisler kalkmamıştır Haliç’ten.
Vapur düdükleri ötmededir.
Etraf alacakaranlık,
Köprü açıktır henüz.
Bir gün sabah sabah kapıyı çalsam… 📖☕️❄️
Turgut Uyar
Alacakaranlık yok artık bü dünyada
Kopkoyu bir karanlığa çekiyor ülkemizi
Suskunluklar, bekleyişler, korkular
Çoğu kimse kaplumbağaları aklına bile getirmeden
Kalın bir kabuk uyduruyor kendine;
Gerektiğinde başını içeri çekebileceği...
1979Kitabı okudu
Ülkemin üstündeki bu alacakaranlık,
Bu belirsizlik, bu umarsızlık, bu korku biterse eğer
Halkım bu ufkun nereye uzanacağını bilirse bir gün
Şiirler yazarım o zaman, saf ve belki de
Oyun olsun diye boş, anlamsız...
Bir komiser, hayatını her türden insanı sorgulayarak geçirdikten sonra, hecelerin karmaşık labirentlerinde onu çıkışa götüren yolu sonunda ayırt etmeyi öğrense de, her kelimenin ürettiği ve her telaffuz edildiğinde arkasında taşıdığı alacakaranlık bölgeleri de gayet fark edebilirdi.
Sayfa 256
-"Ve aslan kuzuya aşık olur."
+"Ne aptal bir kuzuymuş."
-"Ne hasta ve mazoşist bir aslanmış."
Sayfa 226
Yaşadığın ve yaşamakta olduğun bu hayatı, yeniden ve sayısız kere yaşamak zorunda kalacaksın. İçinde yeni hiç bir şey olmayacak. Yaşamındaki her acı her sevinç, her bir düşünce ve her bir soluk, tarif edilemeyecek kadar küçük ya da büyük her şey, arka arkaya ve aynı sırayla, sana dönecek. Ağaçların arasından süzülen şu alacakaranlık ve şu örümcek bile, şu an ve ben, kendim bile. Varoluşun sonsuz kum saati, içinde toz lekesi olan sen ile yeniden ve yeniden baş aşağı çevrilecek!...
Sayfa 109 - Hiç YayınlarıKitabı okudu
