"Okumak çok mahremdir,"dedi."Seni başkalarının hislerine ve fikirlerine çok fazla yaklaştırır. Rahatını kaçırıp kafanı karıştırır."
Artık bazı seyler olmaması gerektiği kadar tanıdık geliyor
"Burada, Capitol'ün silahsız adamlar, kadınlar ve çocuklarla dolu bir hastaneyi bombaladığı 8. Mıntıka'dayım. Hayatta kalan olmayacak.Ateşkes olması halinde, Capitol'ün bize adil davranacağını sananlara bir dakika durup düşünmelerini söylemek isterim. Kendinizi kandırıyorsunuz. Çünkü kim olduklarını ve ne yaptıklarını çok iyi biliyorsunuz." Ellerimi, çevremdeki bütün dehşeti işaret etmek ister gibi iki yana açtım. "Onların yaptıkları bu! Biz de buna karşılık vermeliyiz! Başkan Snow bize bir mesaj gönderdiğini mi söylüyor? Pekälä, benim de ona bir mesajım olacak. Bize işkence edebilir, bizi bombalayabilir, mıntıkalarımızı yakıp yķkabilirsiniz. Ama bunu görüyor musunuz? Yangın büyüyor! Ve eğer biz yanarsak, siz de bizimle birlikte yanacaksınız!"
Sayfa 112Kitabı okudu
Reklam
256 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Bir ütopya mı distopya mı? Yoksa sadece bir sonun hikayesi mi?
Bir anda Dünya'ya uzaylılar gelse ve tüm Dünya'nın kontrolünü ele geçirseler ne yapardınız? Muhtemelen bir şey yapamazdınız ama ne hissederdiniz? Elbette uzaylıların yönettiği bir dünyada distopik unsurlar olduğu kadar ütopik unsurlar da vardır, tıpkı şu anda yaşadığımız dünyada olduğu gibi. Ancak kitabın sonuna yaklaştığımızda önemli olanın ne distopya ne de ütopya olduğunu görüyor ve sadece büyük bir sonla karşılaşıyorsunuz. Ve bu da bizi kitabın adına getiriyor. "Çocukluğun sonu" okuduğum en dolu dolu ve beklenmedik bir sona sahip bilim kurgu kitaplarından oldu. İçerisinde uzaylılar, üst insan ve üst varlıklar, zaman, zihin ve gelişmiş teknolojiler gibi pek çok unsur barındırıyor. Uzaylıların gelip bizi yönetme fikrini düşündüğümde ilerde uzaylıların olmasa da yapay zekaların dünyayı bu şekilde yönetebileceğini ve bunun daha yakın olduğunu fark ettim. Ama bu belki de çok da kötü bir şey değildir. Yapay zekaların insanlardan üstün bir konuma yükselip insanlığı yok etmesi yerine onu koruması, savaşları ve insanlara zarar veren unsurları kaldırması da mümkün değil midir? E tabi böyle bir gidişat yapay zekaların insanların bebek bakıcıları haline gelmesi gibi bir şey. Ama bu da bir başka kitabın konusu: Alaycı Kuş- Walter Tevis (Böyle de bir başka bilim kurgu kitabı önerisinde bulunmuş olayım)
Çocukluğun Sonu
Çocukluğun SonuArthur C. Clarke · İthaki Yayınları · 20213,489 okunma
Hayatta kalmak için duyduğum şey Gale'ın öfke ve nefretle canlanan ateşi değildi. Bende yeterince ateş vardı. Benim bahardaki karahindibaya ihtiyacım vardı. Yıkım yerine yeniden doğuşu müjdeleyen parlak sarıya. Kayıplarımız ne kadar kötü olursa olsun, hayatın devam edebildiği vaadine. Her şeyin yeniden iyi olabileceğini bilemeye. Ve bunu bana yalnızca Peeta verebilirdi.
Sayfa 412Kitabı okudu
Kitaplarımın birinde bazı insanların eskiden okyanusa bir tanrı olarak taptıkları yazıyor. Bunu kolayca anlayabiliyorum.
Bütün o kitaplar -sıkıcı,neredeyse anlaşılmaz olanlar bile- insan olmayı daha açıkça anlamamı sağladı.
Sayfa 256Kitabı okudu
Reklam
Kitaplarımın birinde bazı insanların eskiden okyanusa bir tanrı olarak taptıkları yazıyor. Bunu kolayca anlayabiliyorum.
Sayfa 254Kitabı okudu
Yalnızdım. Acı verecek kadar yalnızdım ve bunun farkına bile varmamıştım.
Sayfa 248Kitabı okudu
Özgür ve canlı ol. Bırak ruhun yollarda kanatlansın!
Sayfa 179Kitabı okudu
Hayatını yaşadığı falan yoktu. Güya “özgürdü” ama hiçbir şey olmuyordu.
Sayfa 179Kitabı okudu
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.