Ahlak, âdet ve geleneklerimiz hayallere o kadar geniş bir alan ayırmıştır ki hakikat ona en fazla muhtaç olanların gözlerinde bile daima değersiz ve cazibesiz kalır.
Hakikatin büyüklüğünü tanıyıp da onunla dost olamayanlar, o kılığa bürünmüş yalanlarla oyalanırlar.
Güya bütün insanlık yalanı, dolanı ortadan kovarak adalet ve hakikati en saygın makama geçirmek için uğraşıyor. Maazallah böyle bir felaket gerçekleşirse hep siyasetler, ticaretler, işlemler durur. Bütün dünya altüst olur. En akıllılarımız her gün aldanıyorlar. En akılsızlarımız her gün aldatıyorlar. Hepimiz daima aldanıyoruz, fakat fırsat düştükçe aldatıyoruz. Bu suretle geçim dengesini biraz düzeltebiliyoruz... Aldanıp da aldatamayanlar... İşte aç kalan güruh bu zavallılardır.
Okur Takip Önerileri
Zenginler savaş açtığında ölenler fakirlerdir.
“O gün senin dansını izlediğimde, başka bir şey daha gördüm. Yepyeni bir dünyanın hızla yaklaştığını gördüm. Daha bilimsel, verimli bir dünya, evet. Eskiden beri var olan hastalıklara çareler bulunan bir dünya. Çok iyi. Ama aynı zamanda katı, zalim bir dünya. Sonra gözlerini sıkıca kapatmış, küçük bir kız gördüm; eski iyi yürekli dünyayı göğsüne yaslamış, artık kalamayacağını yüreğinde hissettiği bu dünyayı tutuyor ve ona yalvarıyor, onu asla bırakmasın istiyordu. Ben bunu gördüm. Karşımdaki sen değildin aslında, senin dansın değildi, bunu biliyorum. Ama seni gördüm ve yüreğim sızladı. Bunu asla unutmadım.”
“İçimizde bir şey, bir parçamız olduğu gibi kalmıştı; etrafımızdaki dünyadan korkuyorduk ve –kendimize bundan dolayı ne kadar kızarsak kızalım– birbirimizi bırakamıyorduk."
Zihnin dalgın dalgın dolanmak istiyorsa ona mani olamazsın; efendi olan odur, sen değil.
İdeallerini özenle yukarı, hep daha da yukarı, bir zirveye taşı. Ulaştığın yerde en büyük hazzı, kendini hoşnut ederken komşuna ve çevrene de fayda sağladığından da emin olduğun davranışlardan duyduğunu anlayacaksın.
Dava
Bir sanığın gamsız olması yerine endişeli olması daha iyidir çünkü gamsız olan kişi farkına varamadan kendini terazinin bir kefesinde bulup günahlarının ağırlığıyla tartılabilir.
Altın insanlar, teneke insanlar, bakır insanlar, kurşun insanlar, çelik insanlar ve daha pek çoğu vardır. Her biri de kendi doğasının, kalıtımının, eğitiminin ve çevresinin belirlediği sınırlara sahiptir. Bu metallerin her birinden bir makine inşa edilebilir ve her biri de iş görecektir, yalnız zayıf olandan, güçlü olanın yaptığı işin aynısını beklemek lazım. Her bir örnekte, en iyi sonucu elde edebilmek için, metali önüne kesen önyargılı cevherlerden eğitim yoluyla -eritme, rafine etme ve benzeri yöntemlerle- serbest bırakmak gerekir.
G.A. İnsanı herhangi bir şey yapmaya iten biricik dürtü nedir?
Y.A. Kendi ruhunu hoşnut kılma dürtüsü; ruhunu hoşnut kılmaya ve kendinden razı olmaya duyduğu ihtiyaç.
"Nehrin ötesinde o diyar."
"Tatlı sonsuzluk deriz biz oraya."
"Ancak inancın gücü götürebilir bizi o kıyıya."
"Mutluluk."
"Uzaklardaki o tatlı sonsuzlukta, parıldayan nehrin hemen ötesinde."
"Gerçek cesaretin ne olduğunu, cesaretin bir insanın eline silah alması anlamına gelmediğimi görmeni istedim. Daha başlamadan yenileceğini bildiğin halde başlamak ve ne olursa olsun sonuna kadar devam etmek demektir cesaret."
Sayfa 146