mühendisin tombul karısına tuzlukla birlik uzanan elin güzelliği, masanın altında onunkine değen bacak, ona baktıkça gözlerinde gördüğü sevinç ışıması, sevilenin yanında duyulan iç rahatlığından bir saat bile ayrılmama isteği de onu günde iki kere bu masanın önünde tutmaya yeterdi ama, bir de burada yediği yemeklerin kokusu vardı.