Okuduğum en'lerden biri daha.
Kitapta, savaştan dönen insanın , döndüğünde bıraktığı hiçbir şeyin yerinde olmaması üzerinden olaylar anlatılıyor. Karısı, anne babası hatta ülkesi şehri bile bıraktığı gibi değil ve yaşamak için hiçbir sebebi kalmamıştır. Çaldığı bütün kapıların dışında kalıyor nihayetinde.
2. Dünya savaşını bizzat yaşayan yazar, o kadar canlı ve gerçekçi anlatmış ki olayı insan okurken yaşıyor sanki.
Kitap, Wolfgang Borchert'in tek oyunu ve ölümunden bir gün sonra kaleme alınmış. Bir Savaş olayının tiyatro oyunu olarak ve sahne sahne anlatılmasi olayı daha gerçekçi ve hissedilir kılmış. Ve olay kahramanının, yaşadığı tüm o kâbus günleri ile hesaplaşması en etkilendiğim kısım oldu. Resmen yaşamak için bir sebep araya araya ve bulacağımızı uma uma çalıyoruz tüm kapıları biz de . Olayda Allah karakterinin olması ve onunla hesaplaşması da,sorularına cevap alamaması da yine okuru düşünceden düşünceye sevkedebilir fakat her düşünceden insanın seveceği bir eser niteliğinde.
