Ben de Alfred Nobel gibi düşünüyorum: İnsanlık, yeni keşiflerinde kötülüklerden çok iyilikler çıkaracaktır.
Marie Curie
Alfred Döblin, savaştan sonra Baden'de sürgün günlüğüne son veriyor ve Alman dostları hakkında şöyle diyor: “Başlarından geçenleri henüz yaşamamışlar.”
Le Barrage De Saint Mammes 1885
Alfred Sisley, çocukluğunun ilk yıllarında Corot'nun, 1862'de Charles Gleyre'in stüdyosuna kabul edildi. Monet ve Renoir'ın eserleriyle burada tanıştı ve bu iki sanatçıdan da ilham aldı. Ressamın, tablolarında en göze çarpan unsur ışıklandırması oldu. Renkleri birbirine karıştırarak elde ettiği ışık oyunları tablolarının, başka sanatçılarınkinden ayrılmasını sağladı. Bir süre sonra da empresyonizm akımının en sadık sanatçılarından biri haline geldi. Özellikle dış mekân ve manzara resimleri çizen Sisley için Loire Vadisi, Seine ve Thames Nehri önemli temalar arasında yer aldı. Babasının zengin olması, sanatıyla daha fazla ilgilenmesine ve tablolarında kendini geliştirmesine olanak tanıdı. Le Barrage de Saint Mammes' (Saint Mammes Barajı) tablosunda Sisley, empresyonizmin en önemli özelliklerinden biri olan aydınlık renkleri kullanmıştır.
"İnsanlar bazen, kendini beğenmişlik ya da kibir sözcüğü yerine kulağa daha hoş gelen hırs sözcüğünü kullanarak kendilerini bir nebze de olsa temize çekmeye çalışırlar."
Alfred Adler #alfredadler
"İnsanlar bazen, kendini beğenmişlik ya da kibir sözcüğü yerine kulağa daha hoş gelen hırs sözcüğünü kullanarak kendilerini bir nebze de olsa temize çekmeye çalışırlar."
Alfred Adler #alfredadler
"İnsanlar bazen, kendini beğenmişlik ya da kibir sözcüğü yerine kulağa daha hoş gelen hırs sözcüğünü kullanarak kendilerini bir nebze de olsa temize çekmeye çalışırlar."
Alfred Adler #alfredadler
Mitoloji Manyağı olmaya Hazır mıyız 😂 Doğu Kültürün Komple daha ayrıntılı tanımaya.
Ve de Alfred Adler ile taçlandırmaya.
Hisseden bir kalp için,
ölümden de beter acılar vardır.
Halid Ziya Uşaklıgil
Halid Ziya Uşaklıgil, 1866'da İstanbul Eyüpsultan'da dünyaya geldi.
Henüz öğrenciyken ilk yazıları okuyucuyla buluşan edebiyatçı, İzmir çevresinde tanınmaya başladıktan sonra Hazine-i Evrak'ta çıkan "Deniz Danası" ve Tercüman-ı Hakikat'te yayımlanan "Aşkımın Mezarı" yazılarıyla İstanbul'da da tanınmaya
"İnsanların sevdikleri için bir şeyleri göze almasında kahramanca bir şey yoktu.Bunu en korkak insan bile yapardı.Gerçek cesaret,bir insanın nefret ettiği birisine karşı bile adaletli olmasıydı."
18 yıl önce feci bir şekilde öldürülen Elizabeth ve kardeşi Lucy'in kaybolması ile şehre bir kabus çöker.
Zanlı olarak ceza alan ve yıllarını hapishanede geçiren Navajo yerlisi,Jeremy Larsen serbest kaldığı gün bir cinayet daha işlenir.Yine aynı aileden baba Alfred evinde öldürülür.Tek şüpheli de ceza evinden yeni çıkmış olan Jeremy'di.
Tahmin ettiğim kişinin katil çıkması birazcık mutlu etmiş olabilir ama onun olmasını istemezdim🤭Tek kelimeyle şahane bir kitaptı.Her bölüm bitiminde kesin bu katil diye diye bitirdim kitabı.İyi ki okudum dediklerimden oldu tavsiye ederim 👍🤗
"İnsan yaşalandıkça hayata daha çok bağlanıyor ve daha çok korkuyordu."
"Size iyilik yapan bir insan başkasına kötülük yapınca kötü mü olur? Ya da kötü birisi,sırf size iyilik yaptı diye iyi birine mi dönüşüyor? Bir insanın iyi olup olmadığına kim karar veriyor? Ya da iyilik denen şey,sadece önyargıdan mı ibaret?
