Nereden başlasam, nereden başlasam acaba?
Öncelikle her ne kadar 8 versem de bence kitap 7.5/10. Ama karantinadır şudur budur derken kitabı çok uzattığımdan belki de ben çok odaklanamadım diyorum.
Bir önceki kitabımdan sonra "demek ki ben kahraman bakış açısı sevmiyorum" demiştim ama anladım ki iyi yazılınca seviyorum aslında. Bu kitabın da en sevdiğim yanı bu oldu. Kahraman bakış açısıyla yazılıyor olmasına rağmen cümleler o kadar doğru yazılmış ve doldurulmuş ki kitabın dilini gerçekten beğeniyorsunuz.
Gelelim neden dili güzel bir kitabı elime almak bile istemediğime... Akmadı. Tamam dersler, ödevler, korona yani kısaca belirsizlik derken bir çok şeye odaklanamamış olabilirim ama tek sorun bu değil. Olaylar akmıyordu. Hadi yeni bir olay gelsin farklı şeyler olsun derken aynı çember üzerinde ilerliyorduk ve odak noktası Aziz amcaydı.
Aziz amca iyi olsun diye peşinde koşturan oğlu. Aziz amcanın yaşamı boyunca çektikleri falan tamam iyi güzel mesajlar da vardı ama olay ne sonunda ne oluyor diye de bir yerden sonra dayanamayıp baktım. Bütün kitap boyunca üzerinde durulan asma da protez bacak da bence biraz boş kaldı. Hele kahramanımız hakkında yazılan kitap... Oradan bir olay çıkacak diye beklerken kitap içindeki kişilik tanımlarından bir parça olarak kalması ve sonunun olmaması da cabası.
Kitabı bitirdiğinizde sıkça tekrarlanan kişileri tanımış benimsemiş oluyorsunuz. Hatta kitabın sonunda yolda at belirir de eve kadar da onu okunuz diye beklebilirsiniz yani. Çok fazla olay beklenmez ve durum/kişilik analizleri üzerine bir kitap olarak ele alırsanız dili ile de güzel bir kitap.