O kızıl bir deniz, bense tenhayım.
*****
Degüldüm men sana mâ'il sen etdün aklumi zâ'il
Mana ta'n eyleyen gâfil seni görgec utanmaz mi
(Ben sana gönül vermiş değildim. Benim aklımı sen aldın. Yani beni kendine sen aşık ettin, akıl yerine aşkı getirdin. Beni bu çılgınca hareket- lerimden dolayı ayıplayan, kınayan gafil, seni görünce utanmaz mı?)
*****
Sayfa 628 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Yandurup eczâ-yı terkîbüm külüm versen yele
Yoh yolundan dönmegüm varum senündür cüz'ü kül
(Bir terkip olan vücudumun cüz'lerini yakıp külümü rüzgâra savursan, senin yolundan dönmem. Parça, bütün "cüz' ve küll" neyim varsa senindir.)
*****
Sayfa 440 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Her kimün takdirden mahsûdu öz kadrincedür
Ehl-i işk ister zülâl-i vasl zâhid selsebîl
(Herkes Allah'ın takdirinden kendi kadr ve mertebesine göre bir şey ister. Aşk ehli visâlin saf suyunu, zâhid ise cennet irmağını ister. Çünkü zahidin idrak mertebesi o kadardır.)
*****
Sayfa 438 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Akl yâr olsaydı terk-i işk-ı yâr etmez midüm
İhtiyâr olsaydı râhat ihtiyâr etmez midüm
(Akıl bana yâr olsaydı, yârin aşkını terketmezmi idim. İhtiyârım, irâdem elimde olsaydı, hiç râhat etmeye karar vermez mi idim?)
*****
Sayfa 465 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Arz-ı ruhsâr et bu gün meh güm olsun gökde gün
Eyle kim encüm olur gün arz-ı ruhsâr eylegec
(Ey ay gibi güzel bugün yüzünü göster, gösterki güneş kaybolsun.
Nasıl ki güneş yüzünü gösterince yıldızlar kaybolur gider.)
*****
Sayfa 153 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Kilmagil muhkem gönül dünyâya 'akd-i irtibât
Sen bir âvâre misâfirsen bu bir vîrân ribât
(Ey gönül, dünyaya sıkı sıkıya bağlanma.
Sen bir âvâre yolcusun, o da vîrân bir kervansaray.)
*****
Sayfa 346 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
Türk Devleti Sen Çok Yaşa
*****
Bir binâdur devletün olmuş penâh-ı hâs ü âm
Ol binâ yâ Rab cihân oldukca vîrân olmasun
(Senin devletin, havass ve âvâmın sığındığı bir yerdir.
Yâ Rabbi cihan var oldukça o binâ virân olmasın.)
*****
Sayfa 545 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
Gülşen-i gam nahliyüz perverde âb-ı dîdeden
Dâğlar berg âh-ı âteş-bârumuzdur bârumuz
( Biz gam gül bahçesinin gözyaşı ile yetişmiş fidanıyız. Göğsümüzdeki yaralar yaprağımız, ateş yağdıran âhımız ise meyvemizdir. )
*****
Goncalar açıldı seyr-i bâğ edün ey ehl-i dil
Kim görüp güller gönüller açılan çağdur bu çağ
(Goncalar açıldı, ey gönül ehli olanlar bahçelere çıkın. Zira bu zaman güllerin açtığımı görüp, gönüllerin açılması zamanıdır.)
*****
Sayfa 360 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
*****
Sohbetümden âr edüb ey gül meni terk etme kim
Gül olur efsürde terk-i sohbet-i hâr eylegec
(Ey güle benzeyen sevgili, benim ile beraber bulunmaktan utanip beni terketme. Zîra gül dikenle beraber olmaya terkederse solar.)
*****
Sayfa 153 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu